Leuk is anders, maar aanstaande zaterdag sta ik niet aan de start van de Kustmarathon. De race die al zo lang op mijn verlanglijstje staat en waarvoor ik speciaal terug naar Nederland gevlogen ben. Maar mijn gezondheid laat het even niet toe en dan is afzeggen het meest verstandige wat je kunt doen.
Vanuit mijn slaapkamerraam zie ik het plein voor het winkelcentrum Sarajevo City Center volstromen met hardlopers. Wat is het toch heerlijk om zo dicht bij de start van een hardloopevenement te wonen. Ik wacht nog even, want het is nog wat fris om in korte broek naar buiten te gaan. Maar als ik een appje krijg van mijn Nederlandse vrienden dat ze op me wachten, spring ik naar buiten. Ondanks mijn slechte voorbereiding, heb ik ineens heel veel zin in de Sarajevo Half Marathon!
Over de ongelijke steentjes en langs de zoveelste pub slalom ik door de mensenmassa heen. Ik ben in Edinburgh en in augustus vindt daar het Fringe Festival plaats. De Schotse hoofdstad is afgeladen met toeristen. Op elke straathoek vind je een act en elke horecagelegenheid is omgetoverd tot festivallocatie. Mijn missie van vandaag is om even de stad te ontvluchten en Edinburghs heuvel Arthur’s Seat op te rennen.
Het is geen geheim dat wij hardlopen en reizen graag met elkaar combineren. Sommige hardloopwedstrijden zijn zo bijzonder dat je er maar al te graag een reis voor boekt. En ja, soms moet je dan ook wel grondig je trainingsschema aanpassen. Wees gewaarschuwd, want na het lezen van deze blog is je bucketlist een stuk langer geworden!
Terwijl Nederland nog zucht onder de hittegolf, heeft de regen Brussel al bereikt. Gelukkig is het deze zondagochtend net even droog en kunnen Olga en ik een rondje door Brussel hardlopen. Zij woont hier samen met Tim en ik ben samen met mijn vriend een weekendje op bezoek. Gisteren zijn we langs de Grote Markt en Manneke Pis gelopen, vandaag nemen we een wat minder toeristische route langs de Europese Commissie en het Jubelpark.
