Liverpool staat bekend als de eeuwenoude havenstad en thuishaven van The Beatles. Maar er is veel meer! De filmindustrie floreert, prachtige musea zijn geopend en de karakteristieke Albert Docks zijn sinds kort een koninklijke bezienswaardigheid. De hoogste tijd om deze stad goed te leren kennen en hoe kun je dat beter doen dan hardlopend?
Hardlopen in Liverpool langs de Mersey
Het is half acht als ik de lobby van Hotel Indigo in Liverpool verlaat. “Have a good run”, zegt de vriendelijke receptioniste. Ik loop Chapel Street uit en steek de brede straat Strand over. Het is hier normaal druk met auto’s, maar op dit tijdstip nog heerlijk rustig. Pier Head is het punt bij het water waar in de negentiende en begin van de twintigste eeuw grote schepen vertrokken richting Amerika.
Het symbool van Liverpool
Drie prachtige gebouwen, genoemd de Three Graces, sieren de boulevard. De gebouwen zijn begin twintigste eeuw gebouwd. De eerste is de Royal Liver Building, een majestueus gebouw met bovenop twee koperen liver birds. De liver bird is het symbool van Liverpool en zie je ook in het logo van Liverpool FC. De voorste vrouwelijke vogel, kijkt richting de rivier Mersey en waakt erover dat de boten veilig de haven in komen. De mannelijke vogel aan de achterkant kijkt richting de stad en houdt in de gaten of de pubs al open zijn. ”Echte Engelse humor”, grinnik ik in mezelf. De andere gebouwen zijn de Cunard Building, van het cruisebedrijf Cunard en de Port of Liverpool Building, vroeger het officiële hoofdgebouw in de haven.
Gekleurde vlaggetjes
Ik vind het altijd prettig om langs het water te rennen. De wind waait door mijn haar en ik voel me vrij. Gekleurde vlaggetjes wapperen aan de hekjes langs het water. Ze zijn ooit opgehangen voor een feestelijke activiteit, maar hangen er nog steeds. Ik neurie het liedje ‘Ferry cross the Mersey’. Dat gaat vanzelf hier.
Kleurrijke lambanana’s
Op de boulevard staan verschillende lambanana’s: kleurig versierde beelden die een kruising tussen een banaan en een lam voorstellen. De originele grote lambanana staat elders in de stad en overal staan kleine replica’s die gemaakt zijn in 2008 toen Liverpool Culturele Hoofdstad van Europa was. De lambanana is ontworpen door een Japanse kunstenaar en verwijst naar de geschiedenis van Liverpool toen bananen en schapen belangrijke handelsgoederen waren. Ik vind ze grappig en ik krijg er een vrolijk gevoel van.
Albert Docks
Over het zwarte bruggetje waar altijd een muzikant staat, behalve op deze zondagmorgen, ren ik Albert Docks binnen. In de oude pakhuizen werden eind negentiende en begin twintigste eeuw allerlei goederen opgeslagen die over het water aangevoerd werden. De haven was echter te klein voor de grote vrachtschepen en in 1970 gebeurde er niks meer en alles raakte in verval. De opening van het Merseyside Maritime Museum over de maritieme geschiedenis van Liverpool in 1980 zorgde voor een ommekeer en de overheid besloot de docks op te knappen. Het is nu een kleurrijk geheel van terrasjes, galerieën en appartementen. Ook het prachtige kunstmuseum Tate zit hier en het is een heerlijke plek om te rennen.
Verlaten winkelstraten
Vanaf de haven ren ik langs de groene trappen van het Chavassepark naar het centrum. De winkelstraten zien er leeg en verlaten uit. Met uitzondering van de zijstraatjes. “Het lijkt hier wel een camping voor zwervers”, denk ik bij mezelf, zoveel daklozen bij elkaar.
The Cavern en The Beatles
Daar zie ik de wereldberoemde club ‘The Cavern’. De club was oorspronkelijk een jazzclub en het is de plek waar The Beatles eeuwige roem vergaarden en tussen 1961 en 1963 bijna driehonderd keer optraden. Het smalle straatje stond dan vol met gillende meiden. Ik sta even stil voor de club die later op de dag weer een grote trekpleister voor toeristen zal zijn. Fans vanuit de hele wereld komen hier op een soort pelgrimstocht. ‘You better run for your life if you can little girl’, zongen The Beatles, dus ik ren vrolijk verder.
William Brown Street
In William Brown street kom ik weer langs prachtige gebouwen die in geen enkele wereldstad zouden misstaan. Geen wonder dat hier veel films opgenomen worden, het decor kan elke grote stad voorstellen. De Central Library heeft meerdere verdiepingen en ik ga daar vanmiddag zeker even binnen kijken. Nu ren ik als blogger, even voor het gevoel, over het pad bij de ingang dat voorzien is van de namen van literaire topwerken als ‘Wuthering Heights’ van Emily Brontë.
Het tweede prachtige gebouw is St Johns Hall. Dit is de plek waar ceremonies en festiviteiten plaatsvinden en Liverpool FC gehuldigd zou worden als ze de Champions League hadden gewonnen. Wat een machtig gebouw met al die pilaren, ik heb even het gevoel dat ik in Rome ben. De zonnestralen voelen aangenaam en het groene park St Johns Garden ziet er uitnodigend uit en is ook een plek waar ik vanmiddag zeker terug kom om lekker te relaxen met uitzicht op de indrukwekkende gebouwen.
Geen vooruitziende blik
Tevreden ren ik terug naar het hotel. Een rondje van ruim vijf kilometer is meer dan ik had durven hopen, omdat ik nog herstellende ben van een langdurige blessure. Ik zou nog wel langs de Liverpool Cathedral willen rennen, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad, maar dat wordt klimmen en ik heb nu voldoende kilometers gemaakt. Een leuk weetje is nog dat Paul McCartney als klein jongetje lid wilde worden van het koor in de kathedraal. Hij werd niet toegelaten, want hij kon niet goed genoeg zingen. De gelovige die hem afwees heeft geen vooruitziende blik gehad…
Wil je meer weten over Liverpool lees dan ook mijn blog 5 tips voor een stedentrip in Liverpool.
Esmar van Langen
Esmar is 40-plusser, moeder en verslaafd aan hardlopen en reizen. Ooit gaat ze de hele marathon lopen...
Follow Me:
