Wat prijs ik mezelf toch gelukkig met zoveel vriendinnen die in het buitenland wonen, werken of studeren. Hierdoor boek ik tickets naar steden waar ik normaal niet zo snel naartoe zou gaan en ontdek ik daar plekjes die níet in de reisgids staan aangegeven. Deze keer ben ik bij Floortje in Kopenhagen, Denemarken. Floortje loopt ook hard en ik ga mee op één van haar wekelijkse routes.
Nyboder geel
Floortje woont in een voormalig militair complex dat sinds een paar jaar is omgebouwd tot studentenwoningen. Dit is dan ook het startpunt voor ons hardlooprondje. Het is herfst. We zijn in het centrum van Kopenhagen en doordat we omringd zijn door parken met blaadjes in allerlei kleuren, krijg ik een extra knus gevoel bij deze stad.
We gaan niet de parken in, maar slaan rechtsaf en volgen de Øster Voldgade omdat Floortje me graag haar favoriete huisjes wil laten zien. Deze zijn al snel aan onze rechterkant. Nyboder (nieuwe kleine huisjes) heet dit district met okergele huisjes met groene deuren en rode luiken voor de ramen. Het zijn oude barakken uit begin 1600, gebouwd voor het personeel van de marine die toentertijd hard groeide. De kleur van de huisjes is zo uniek dat het Nyboder geel heet.
Een Nederlandse Kastellet
We komen uit bij alweer een (soort) park. Bij de ingang lees ik ‘Kastellet’ op het bord. Dat klinkt als een kasteel, maar is het niet. Het betekent namelijk citadel en het is een stervormig vestingwerk wat Kopenhagen in tijden van oorlog moest beschermen tegen de vijand. De Nederlandse architect Henrik Rüse heeft hier nog aan meegeholpen en ik herken de stijl van Nederlandse forten.
Nadat we rondom zijn gelopen gaan we op zoek naar de ingang. We zien een brug en rennen onder het poortje door. Ook hier staan weer van die schilderachtige huisjes, deze keer in het rood. Dit complex heeft nog steeds een militaire functie en is in handen van het Ministerie van Defensie, maar wordt vooral gebruikt als een park om in te wandelen en te ontspannen.
Koopmanshaven
Aan de andere kant van het complex rennen we weer onder het andere poortje door, over de brug heen en we zijn in de haven van Kopenhagen. Ik bedenk me nu eigenlijk pas dat de naam van deze stad hier wel eens iets mee te maken kan hebben. Thuis zoek ik het op en inderdaad, København betekent iets als Koopmanshaven. Dat was het namelijk vroeger in de Middeleeuwen, maar inmiddels is de grote industrie vertrokken en wordt dit gebied vooral gebruikt voor de pleziervaart.
Zoek de toeristen
“Hier ergens moet ook het beeldje van de kleine zeemeermin zijn”, zegt Floortje. “Ik kan haar wel vaker niet vinden, ze is ook zo klein. Eigenlijk moet je vooral kijken waar de bussen met toeristen zijn, dan zit je in de buurt.” Het wereldberoemde beeldje trekt inderdaad veel bekijks. Want wie kent haar niet? De prachtige kleine zeemeermin uit het sprookje van Hans Christian Andersen die haar veelkleurige staart inruilt voor haar prins.
We hebben het beeldje gevonden en de uitdaging is om een selfie te nemen zonder andere toeristen er op. Het voelt wat onwennig, dat zo’n klein beeldje wat je normaal over het hoofd zou zien, zoveel aandacht krijgt. Maar ze is nu eenmaal een symbool van de stad geworden, mede door alles wat ze heeft moeten doorstaan. Ze is onthoofd, beklad en met verschillende outfits aangekleed. Soms zijn het grappenmakers, soms vandalen, maar vaak is het ook een politiek statement. Wie aan de zeemeermin komt, komt aan de Denen.
Borgen
We vervolgen onze weg langs het water. Deze wijk is een mix van moderne, vierkante betonnen gebouwen en imposante achttiende-eeuwse architectuur in barokstijl. Floortje wijst ook het Designmuseum aan. Later dat weekend zal ik het bezoeken. Aan onze linkerkant zie ik een prachtig open plein met op de achtergrond de koepel van de Frederikskerk. Het is de Amalienborg, de residentie van Deense koningin Margrethe II.
Deze omgeving doet me denken aan de politieke televisieserie Borgen, ook doordat ik dit woord in mijn gedachten ineens overal zie terugkomen. Borgen betekent iets als burcht of kasteel en verwijst dus naar de plaats waar de macht ligt. In het geval van de serie ligt die macht in het Cristiansborg paleis, waar het parlement gevestigd is. Ook dat zal ik later dit weekend van dichtbij gaan bekijken, nu lopen we eerst terug naar huis.
Vrouwelijke macht
De drie machtigste vrouwen van Denemarken zijn tijdens deze run in mijn gedachten voorbij gekomen: koningin Margrethe II, premier Birgitte Nyborg en de kleine zeemeermin. Feit en fictie vermengen gemakkelijk in deze sprookjesachtige stad vol met paleizen en kastelen…
Mijn citytrip naar Kopenhagen vond plaats in oktober 2016. Inmiddels zit Floortje alweer in Jordanië. Binnenkort meer daarover op Girls Run The World.
2 reacties