Ik ren vanaf het witte strand van Playa del Carmen de toeristische winkelstraat in en sta oog in oog met een gigantische schildpad in alle kleuren van de regenboog. Wow, wat is dit gaaf! De zijkant van een winkelpand is prachtig beschilderd met verschillende zeedieren. ‘Waarom zien we dit soort streetart niet veel meer in Nederland?’, vraag ik me af. Het zou onze grauwe steden opfleuren en veel gezelliger maken.
De schildpad is niet de enige muurschildering waar ik langsloop. De een is nog mooier dan de ander. Omdat ik voordat de zon doorkomt terug op mijn hotelkamer wil zijn (het is al ruim 30°C op de vroege morgen), besluit ik niet te veel foto’s te maken en door te rennen. Typische toeristenwinkels vol sombrero’s, rumflessen en Mexicaanse gekleurde doodshoofden wisselen zich af met lokale supermarkten, kleine tacorestaurants en winkeltjes vol schrijfwaren. Overdag is het er een drukte van jewelste, maar zo vroeg op de morgen wandelen er alleen locals door de straten van Playa del Carmen.
Met de lokale bus op pad
Toch moet ik oppassen dat ik niet omver gereden word. De eerste witte twaalfpersoonsbusjes rijden al door de stad op weg naar onder andere het schildpaddenstrand in Azumal, verschillende cenotes (grotten met helder water waarin je kunt zwemmen) en de Maya-site in Tulum. Om wat meer te proeven van het lokale leven in deze regio maak ik deze week een paar keer gebruik van deze lokale Colectivo-busjes die hier in Playa del Carmen een opstapplaats hebben.
Er is geen duidelijk schema met vertrektijden of vaste haltes, alleen een begin- en eindpunt. De bus vertrekt gewoon wanneer die vol is. Als je de buschauffeur vertelt waar je wil zijn, stopt hij precies op die plek en opstappen kan gewoon door je hand in de lucht te gooien. Dat is niet alleen tientallen euro’s goedkoper dan dure excursies van reisorganisaties, maar vooral een veel leukere manier om van a naar b te komen (als hardlopen te ver is natuurlijk!).
Playacar: de villawijk van Playa del Carmen
Aan het einde van de winkelstraat stuit ik op een grote poort met slagbomen. Het is een gekke gewaarwording. De rijke wijk van Playa del Carmen, genaamd Playacar, is compleet afgesloten van de rest van de stad. Grote villa’s, enorme all-inclusive hotels en een uitgestrekte golfbaan bepalen hier het straatbeeld. Een groot contrast met de delen van Playa del Carmen waar de ‘normale’ Mexicaan woont. Via bewaakte slagbomen mogen alleen de inwoners en hotelbezoekers naar binnen. Mijn appartement bevindt zich aan de rand van deze wijk, dus ik word door de norse bewakers toegelaten.
De Maya-ruïnes van Coba
Het straatnaambordje dat ik een paar minuten later tegenkom, vertelt me dat ik over de ‘Paseo Coba’ ren. Mijn gedachten dwalen daardoor af naar een dag eerder. Toen bezocht ik de Maya-ruïnes in het Mexicaanse plaatsje Coba. De 42-meter-hoge Maya-tempel in Coba mag, in tegenstelling tot het wereldwonder Chichén Itzá dat negentig kilometer verderop ligt, wel beklommen worden.
Terwijl ik me gisteren afvroeg of het niet oneerbiedig is om een meer dan duizend jaar oude Maya-tempel te beklimmen, nam mijn nieuwsgierigheid de overhand. Ik was toch wel benieuwd hoe het er daarboven uitziet. Van horen zeggen is het uitzicht fantastisch. Na een steile klim van zo’n 120 treden kijk je kilometers ver uit over de Mexicaanse jungle. Af en toe steekt er een topje van een andere tempel bovenuit. Het is de zware klim in de volle zon dubbel en dwars waard. Later laat ik me vertellen dat er plannen zijn om ook deze tempel af te sluiten voor publiek. Met een glimlach op mijn gezicht ren ik verder, genietend van het feit dat ik nog wel naar boven heb mogen klimmen.
Snorkelen en hardlopen in Mexico
Hoewel Playacar is afgesloten voor mensen die er niet horen, trekken dieren zich weinig aan van deze grens. Als ik langs de golfbaan ren, zie ik in de verte tientallen neusbeertjes genieten van de eerste zonnestralen. Een kleine witte straatkat kiest juist voor de schaduw van een van de vele bijzondere waaiervormige bomen. Mijn run zit er een paar honderd meter verder alweer op. Snel wissel ik mijn sportkleding na een verkoelende douche om voor mijn bikini, duikbril en snorkel. Eens kijken of ik in de zee net zulke kleurrijke vissen en schildpadden zie als tijdens van mijn run op de muur van het winkelpand.
Ben jij wel eens in Mexico geweest? Wat heb je gezien? En ben je gaan hardlopen in Mexico?
Eleni Hoefsloot
Na een baan als redacteur bij een reisvakblad en een wereldreis van zeven maanden kan je wel zeggen dat Eleni (28) graag de wereld ontdekt. Het liefst op hardloopschoenen natuurlijk. Haar grote droom: de New York Marathon samen met haar zusje uitlopen.
Follow Me:
