Wakker worden in de medina van Marrakech

MedinaMarrakech

Marrakech is een wirwar van smalle straten vol winkeltjes waar je werkelijk alles kunt kopen. De mooiste zilveren lampen, handgeweven doeken, beschilderde tajines en vloerkleden in alle kleuren van de regenboog. Alles gaat er chaotisch langs elkaar heen. Een toeterende scooter scheurt rakelings langs een koopgrage toerist. Een marktkoopman roept harder dan zijn buurman en opgeschoten jongelui proberen nietsvermoedende toeristen geld af te troggelen. Niet bepaald een setting waar je veilig, of überhaupt, doorheen kan hardlopen. Toch koos ik de medina van Marrakech als hardlooplocatie.

Het doolhof dat de medina heet

Marrakech bestaat uit grofweg uit twee delen: het historische centrum of de medina en de nieuwe stad. Het doolhofpatroon van de medina is een bewuste keuze in het verleden geweest. Als indringers vroeger de afgeschermde medina binnendrongen, zouden zij snel verdwalen en konden de bewoners hen gemakkelijk wegjagen of aanvallen. Nu is de medina voor iedereen toegankelijk, een doolhof is het nog steeds. Het is me een raadsel hoe de locals de straten herkennen en zonder te verdwalen het grote plein, Djemaa el Fna, vinden.

Djemaa el Fna
Djemaa el Fna
Overnachten in een paleisje

Om het mezelf gemakkelijk te maken, besluit ik slechts een klein rondje te rennen. Vanaf de meest prachtige verblijfplaats waar ik ooit heb overnacht (Riad Dar Grawa) naar rechts, de straat uit, weer naar rechts, bij de splitsing linksaf het plein op en weer terug. Dat moet lukken zonder te verdwalen. Het is een rustige ochtend in maart. Het is nog heerlijk koel, een graad of vijftien, ’s middags staat de zon hoog aan de hemel en stijgt de temperatuur tot boven de twintig graden. Ik sla de deur van mijn riad dicht en begin aan mijn ochtendrun.

Riads zijn traditionele Marokkaanse huizen of paleisjes met een binnentuin. De naam riad komt dan ook van het Arabische woord voor tuin. Rondom de binnentuin vind je enkele kamers en sommige riads beschikken over een dakterras. Het waren vaak huizen van de rijkere mensen uit de stad. Het is een absolute must om in een riad te verblijven tijdens je bezoek aan Marrakech.

Riad Marrakech
Onze riad
Franse invloeden in Marrakech

Het is rustig op straat. De eerste koopmannen stallen hun waar voor hun kleine winkeltjes uit. Straatkatten peuzelen de laatste verloren restjes eten van de vorige avond van de straat. Ik ben enkele tientallen meters onderweg en ren een grote poort door. Overdag staan hier jongens die me vertellen dat de straat richting het grote centrale plein is afgesloten. Niets van waar natuurlijk. Deze jongens zijn uit op geld door me een andere richting te wijzen. De jochies slapen waarschijnlijk nog. Het enige dat ik nu hoor zijn vriendelijke ‘bonjours’ van de kooplieden die hun winkeltjes openen.

Frans is de tweede taal in Marokko. In 1830 vielen de Fransen Algerije binnen. Marokko steunde Algerije en het Franse leger voerde een strafexpeditie uit tegen Marokko. In 1844 werd het Marokkaans leger verslagen. Intussen had Spanje de Marokkaanse kust bezet en 1904 werden Spanje en Frankrijk het eens over de verdeling van het land. Pas sinds 1956 is Marokko onafhankelijk. Sindsdien is het weer een koninkrijk.

Medina Marrakech
Overdag in de medina
Djemaa el Fna

Ik sla linksaf en zie de Koutoubia-moskee al voor me opdoemen. Ik vraag me af wat ik zal aantreffen op de plek waar het gisteren een drukte van jewelste was. Het plein ontwaakt. De sinaasappelkramen lozen hun schillen bij de schillenophaalservice en vegen de stoep rondom de kraam. Op de plek waar gisteren pop-up restaurantjes stonden is het nu leeg. Ook de slangenbezweerders en de mannen met aapjes aan kettingen zijn er niet. De vrouwen die iedereen een hennatatoeage aansmeren zijn nergens te bekennen.

Ik heb het vijfhonderd meter lange plein nog maar net betreden als ik bijna tegen een sinaasappelkraam oploop. Een heel relaxt ogende man steekt het plein over. In beide handen houdt hij een stuk of tien kippen vast aan hun poten. Het kakelende geluid van de kippen gaat door merg en been. Een splitsecond overweeg ik om nu toch echt volledig vegetariër te worden. Zo snel als hij aan komt lopen, is hij ook weer verdwenen in de smalle straatjes van de soeks. Een Marokkaanse man rent achter me aan. Ik maak me onnodig druk, want hij blijkt me niet te volgen, maar me slechts aan te moedigen.

Verschil van dag en nacht

Het valt me op hoe vriendelijk de Marokkaanse kooplui zijn. Ik had de bevolking meer traditioneel islamitisch verwacht. Een vrouw in t-shirt en korte hardloopbroek; ik vroeg me af of dat wel kon. Het blijkt absoluut geen probleem te zijn. Ik word vriendelijk begroet, er wordt gezwaaid en ik word aangemoedigd. Het rustige Marrakech in de ochtend en het chaotische en overvolle Marrakech in de avond is werkelijk een verschil van dag en nacht.

Eleni Hoefsloot

Na een baan als redacteur bij een reisvakblad en een wereldreis van zeven maanden kan je wel zeggen dat Eleni (28) graag de wereld ontdekt. Het liefst op hardloopschoenen natuurlijk. Haar grote droom: de New York Marathon samen met haar zusje uitlopen.

More Posts

Follow Me:
LinkedIn

Dit vind je vast ook leuk om te lezen

7 reacties

  1. Ik ga in november naar Marakech en twijfel of ik mijn hardloopschoenen mee zal nemen. Is het echt veilig om als vrouw alleen te gaan rennen? En raad jij dan de ochtend aan? Hoe laat/ vroeg in de ochtend ben jij gaan lopen?

    1. Ik zou je hardloopschoenen niet thuislaten! Ik ben om 7 uur ’s ochtends gaan hardlopen en dat is prima te doen. Van te voren had ik een korte route uitgestippeld en dat ging prima. Ik voelde me heel veilig als vrouw. Ik zou er wel voor kiezen om een iets langer broekje aan te doen en een t-shirt met (korte) mouwen ipv topje met shorts. Veel plezier! Laat je ons weten hoe het was?

  2. Bedankt voor je reactie. Ik ga in ieder geval van te voren een route maken. Neem mijn spullen mee en dan zie ik wel of het goed voelt om te gaan. Wordt in november vervolgd

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *