Het Hollands Duin, bij mij om de hoek: daar is het parcours van de Trailrun van AV-NSL (Atletiekvereniging Noordwijkerhoutse Strandlopers). In het prachtige Hollands Duin in Noordwijk heb ik heel veel marathontrainingskilometers gemaakt en ik train er af en toe ook met een loopgroep van de AV-NSL.

Geheimzinnig parcours

Het parcours is een verrassing, de organisatie is hier altijd geheimzinnig over. Ik laat mij dan ook maar echt verrassen. Je kan kiezen uit lang of kort. Het korte parcours zal rond de acht kilometer zijn en het lange parcours veertien kilometer. Omdat ik af en toe nog wel wat last heb van blessures bij het lopen van heuvels lijkt het mij verstandig om vandaag de korte afstand te doen. Ik heb vorige week de halve marathon van Egmond gelopen en het lijkt me anders een beetje veel qua belasting.

Start bij het Piet Floris-dal

We starten bij het Piet Floris-dal: een speelweide en picknickplaats midden in de duinen. Ik zie bij het inschrijven nog een paar loopmaatjes van de loopgroep, ze zijn wat oefeningen aan het doen. Vandaag staat er voor hen een langere duurloop op het programma en zij zullen daarom ook niet meedoen aan de trailrun. Loopmaat John doet wel mee. Hij bericht dat hij er aankomt en iets van een combinatie van te laat weg en ver moeten parkeren, maar dat hij er wel al bijna is. Hij mag wel opschieten, anders mist hij de start.

Stijl en John buiten adem

We zijn van start, na twee bochten zie ik John met een startbewijs in de hand tegen de stroming van lopers in, richting de start rennen. We lopen eerst door een stuk bos en duinen. Ineens duiken we tussen de bomen door een duin op. Het is een smal pad omhoog. “Oei, dat is wel erg stijl”. Zo erg vind ik die korte opstopping niet. Ik kan nu tenminste een beetje op adem komen. Ineens hoor ik mijn naam. Ik kijk op en zie John naast me met zijn startbewijs in de hand. Hij is helemaal bezweet en buitenadem, hij had ook wel wat in te halen. Ik moet er erg om lachen.

Trappen, duinen en beenspieren

Inmiddels lopen we door het duin richting zee. We komen onderweg een trap tegen. Die beenspieren worden wel getraind vandaag.  Ik weet dat we na die trap, weer naar beneden gaan en als ik me goed herinner komen we dan bij een strandopgang waar je eigenlijk altijd door mul zand moet, om maar niet over de stijging van het duin te spreken.

Strandopgangen, mul zand en een breed strand

Inderdaad, ik heb het juist, ik loop inmiddels door het mulle zand omhoog. Ik heb het gevoel niet vooruit te komen. Uiteindelijk bereik ik de top en zie ik een prachtig breed strand. Ik ren naar beneden, of nou ja, ik stort me meer naar beneden. De afrit naar het strand is heel mul en stijl, ik zak wederom diep weg.

Spijt van de lange broek en pitttige zandpaden

Op het strand vraag ik me eigenlijk af, waarom ik mijn korte broek niet aan heb gedaan. Het is prachtig weer, de zon schijnt. We lopen richting Noordwijk aan Zee. Wanneer we daar aan zijn gekomen duiken we de duinen in. Er volgen vele pittige zandpaden met aardige hoogteverschillen. Het parcours is echt heel pittig, maar de omgeving maakt veel goed.

Je eigen pad zien te vinden tussen de bomen door

Ik kijk op mijn klokje: we zitten al op zeven van de acht kilometer. Voor mijn idee is het naar de finish nog veel verder dan één kilometer. Ik zie een bordje hangen met een pijl naar een heel klein paadje, of nouja paadje, het is meer je eigen weg zien te vinden tussen de bomen door en steil omhoog. Ik zie een paar mensen smokkelen die het “normale” pad hebben gevolgd. Inmiddels ben ik heel wat meters gestegen en besef ik dat ik moet opletten waar ik loop, anders val ik zo een paar meter naar beneden.

Tien kilometer is mooier dan acht

Inmiddels zitten we al op negen en een halve kilometer. De finish kan nu echt niet meer ver zijn. Als ik de finish over kom heb ik volgens het klokje tien kilometer gelopen. Ik vind tien kilometer wel een mooiere afstand dan acht kilometer. Het schijnt dat we eerder het strand af hadden gemoeten. Wat een prachtige afwisselende loop! Hij staat voor volgend jaar zeker weer op mijn planning samen met dit zonnetje. Het parcours is altijd geheim dus dat blijft een verrassing. Wat woon ik toch in een mooie omgeving!

Doe jij volgende keer ook mee, met deze prachtige Trailrun van de NSL in het Hollands Duin, in Noordwijk?

Femke de Jager

Enthousiast en ontdekken staat hoog in het woordenboekje van Femke (34). Naast gek op hardlopen is ze ook gek op Duitsland. Een kleine 3 jaar woonde ze in Berlijn en daarnaast heeft ze jarenlang vele plekjes in Duitsland mogen ontdekken, tijdens haar werk als inkoper Duitsland, Luxemburg, België en de Franse Elzas in de reisbranche. Soms hoef je helemaal niet ver te reizen om leuke plekken te ontdekken. Trek je schoenen aan en ga een keer linksaf in plaats van rechtsaf!

More Posts

Follow Me: