Wie zijn eigenlijk die meiden die blogs schrijven op Girls Run The World? Graag stellen Eleni, Esmar, Femke en Marjolein zich in 10 vragen aan jullie voor. Wat is hun favoriete plek om te hardlopen en wat staat er nog op hun bucketlist? Vandaag is het de beurt aan Esmar.
– Hoe ben je gestart met hardlopen?
Toen ik op de middelbare school zat, ik was een jaar of 14, ben ik samen met mijn vader gestart met hardlopen. Er was nog geen internet waar je een loopschema kon downloaden of een programma als Evy. We hebben een loopschema uit een boek gekopieerd en zijn met de stopwatch in de hand begonnen. Het fanatisme tijdens het hardlopen heb ik van mijn vader. Als er iemand voor ons liep gingen we automatisch versnellen want die wilden we inhalen.
– Wat was je eerste hardloopwedstrijd?
De eerste wedstrijd die ik me kan herinneren was ruim 15 jaar terug. Het was het hardloopevenement van de wijk waar we wonen, Rondje Butterhuizen. Mijn man Marco en ik liepen allebei mee. Ik was de betere loper en had Marco eigenlijk op sleeptouw, hij liep 7 km lang in mijn nek te hijgen. Ik was bijna bij het einde en keek tevreden naar de tijd boven de finish, ruim 7 km in 32 minuten. Tot de laatste meters want toen haalde Marco mij op zijn laatste krachten in. Het blijft een mooi verhaal op feestjes in de buurt, omdat er ook een foto van is gemaakt. Op dat moment vond ik het echter helemaal niet grappig.
– Wat was je mooiste hardloopwedstrijd?
Mijn mooiste wedstrijd was zonder enige twijfel mijn eerste halve marathon in 2014. Ik deed mee aan de Groet uit Schoorl Run. Een prachtig parcours door het bos en de duinen. Smalle bospaadjes en uitgestrekte zandvlaktes. Doordat je zo’n inspanning levert ervaar je de omgeving intens en voel je je één met de natuur. Het weer was verschrikkelijk, veel regen en echt keiharde wind, maar het was geweldig. Het moment dat ik over de finish liep stroomden de tranen over mijn wangen, zo gelukkig en blij was ik dat ik het had gehaald. Ondanks het weer toch in 1 uur en 54 minuten dus heel tevreden voor de eerste 21 km in mijn leven.
– Waar loop je het liefst in Nederland?
Ik woon in Heerhugowaard, Noord-Holland, vlak bij een prachtig natuurgebied het Park van Luna met een groot meer. Dit meer beschouw ik als mijn achtertuin. Hier begint en eindigt voor mij elk hardlooprondje. Hoe vaak ik hier de oranje glinsterende zon heb op zien komen in de ochtend en achter de heuvel en de windmolens heb zien zakken in de avond weet ik niet, maar het is elke keer weer prachtig. Als ik hier loop krijg ik altijd het vakantiegevoel, ongeacht het weer.
– Wat is jouw mooiste hardlooproute in het buitenland?
Voor mij is de mooiste plek op aarde Sydney in Australië, aan de andere kant van de wereld, waar mijn zusje en kleine nichtje wonen. Mijn favoriete hardlooprondje begint ’s morgens vroeg voor de ergste hitte toeslaat in Hyde Park, het oudste park van de stad. Ik loop langs allerlei groen, exotische planten en fluitende vogels naar Royal Botanical Gardens. Vervolgens ren ik richting het water naar Mrs Mac Quaries Chair, een in stenen uitgehakte stoel vanwaar je een betoverend uitzicht hebt op Sydney Opera House en de Harbour Bridge. Als ik daar loop ben ik echt volmaakt gelukkig. Het is jammer dat Sydney zover weg is anders zou ik er veel vaker heen gaan.
-Loop je het liefst alleen of samen?
Ooit ben ik samen met mijn vader begonnen, maar het liefst loop ik alleen. Een moment helemaal voor mezelf en dat vind ik heerlijk. Tijd om alles in mijn hoofd te ordenen en als ik thuis kom voel ik me weer fris en fruitig. Op de een of andere manier bedenk ik ook altijd quotes voor Girls Run The World tijdens het lopen, ideaal.
Overigens vind ik het ook leuk om samen met mijn jongste zoon (net 10) te lopen. We rennen dan in een rustig tempo en hebben even quality time samen. Een mooi moment was een paar maanden terug toen we ’s avonds in het donker langs het meer renden. “Mam, ik pak je hand hoor, dan kan ik sneller lopen”. Liepen we daar hand in hand, helemaal goed.
-Wat is jouw ultieme tip voor hardlopen op reis?
Zorg dat je altijd een briefje mee hebt met je persoonlijke gegevens, je vakantieadres en een telefoonnummer van een bekende. Mocht er iets gebeuren dan weten ze wie je bent en kunnen ze iemand bereiken.
– Wat is je mooiste hardloopherinnering?
Dat was in Loen in Noorwegen. De natuur daar is zo prachtig en overweldigend. Ik liep op een steil pad omhoog tussen hoge bomen. Eigenlijk kon ik niet meer maar ik nam een hap frisse berglucht en bereikte de top. Het uitzicht dat ik vanaf daar had over het fjord met de besneeuwde toppen was zo onbeschrijfelijk mooi dat ik me even heel klein voelde.
– Wat is de meest bijzondere reis die je tot nu toe gemaakt hebt?
Er is één reis die meteen in me opkomt, Panama. Samen met Marco heb ik daar 4 dagen gezeild langs de San Blas eilanden. We hadden een privé boot met schipper en gastvrouw en alles werd voor ons gedaan. We voeren langs ontelbare kleine bounty-eilandjes met suikerwit zand en kokospalmen. We zwommen in de heldere turquoise zee en snorkelden bij zandhaaien. We aten versgebakken brood van de indianen en barracuda bij het kampvuur op een onbewoond eiland. En ’s nachts keken we naar een heldere hemel zo bezaaid met schitterende sterren dat het ons duizelde van geluk.
– Welke bestemming of wedstrijd staat op je bucketlist?
Als Australië-fan lijkt het mij geweldig om langs Ayers Rock te lopen. Het is de heilige rode rots van de Aboriginals in de outback in het midden van Australië. Ik ben er nog nooit geweest maar wil er dolgraag heen. Voor mij vormt Ayers Rock, naast natuurlijk Sydney, het beeld van Australië dat in mijn hoofd zit. Nu zag ik laatst dat er ook een echte Outback Marathon is, dat zou natuurlijk helemaal geweldig zijn. Wel een enorme uitdaging om daar in die warme droge omgeving te rennen maar ik denk dat als je daar finisht je echt het ultieme Australië moment te pakken hebt.
Eerst maar weer zonder pijn hardlopen zodat ik me kan gaan voorbereiden op mijn eerste hele marathon. Waar maakt me niet uit, als ik die 42,195 km maar tot een goed einde breng en het liefst binnen de 4 uur, want fanatiek blijf ik.