Ik ben voor werk op pad en slaap iedere nacht in een ander hotel. De planning is zoals gewoonlijk weer veel te strak, dus kwam ik de afgelopen dagen vaak ’s avonds laat aan. Maar vandaag ben ik een keer volgens planning op de eindbestemming van de dag aangekomen. Yes, ik heb nog wat aan mijn avond!
Even stop ik en kijk door de spijlen van de witte Zubisuribrug heen naar het paradepaardje van Bilbao, het Guggenheim. Nu zie ik duidelijk de staart van een vis in het silhouet van het museum. Mooi dat dit ultramoderne gebouw zich zo verbindt met de Baskische geschiedenis van vissers en walvisjagers.
Voor de tweede keer sta ik aan de start van de Rotterdam Urban Trail op het Museumpark. Het is een van de weinige wedstrijden waarvoor ik niet zenuwachtig ben. De Rotterdam Urban Trail is dan ook geen echte wedstrijd. Het draait hier niet om tijd, maar om ervaring. Zo zenuwachtig als ik was aan de start van de Rotterdam Marathon, zo rustig ben ik nu. Ik heb er zin in.
Ik sta me om te kleden op een graf in de Janskerk. Misschien wel het graf van Thomas Basin, de verbannen bisschop van Lisieux. Ik vind het heel apart. Het lijkt wel of ik de enige ben die hierover nadenkt. Iedereen om me heen is bezig met startnummers vastspelden, veters strikken en met praten over in welke startwave ze staan.
“Het is nog maar 8 graden als ik om 6 uur ’s morgens op de fiets stap. Ik moet 9 km fietsen naar de start die om 7 uur gepland staat, een ideale warming-up. Als ik langs het strand rijd, word ik getrakteerd op een prachtige zonsopgang. Een mooier en meer ontspannen begin van deze halve marathon op Cyprus kan ik me niet wensen”.
