Wie zijn eigenlijk die meiden die blogs schrijven op Girls Run The World? Deze maand stellen Eleni, Esmar, Femke en Marjolein zich in 10 vragen aan jullie voor. Wat is hun favoriete plek om te hardlopen en wat staat er nog op hun bucketlist? Vandaag is het de beurt aan Marjolein.
Voor de tweede keer sta ik aan de start van de Rotterdam Urban Trail op het Museumpark. Het is een van de weinige wedstrijden waarvoor ik niet zenuwachtig ben. De Rotterdam Urban Trail is dan ook geen echte wedstrijd. Het draait hier niet om tijd, maar om ervaring. Zo zenuwachtig als ik was aan de start van de Rotterdam Marathon, zo rustig ben ik nu. Ik heb er zin in.
Ik sta me om te kleden op een graf in de Janskerk. Misschien wel het graf van Thomas Basin, de verbannen bisschop van Lisieux. Ik vind het heel apart. Het lijkt wel of ik de enige ben die hierover nadenkt. Iedereen om me heen is bezig met startnummers vastspelden, veters strikken en met praten over in welke startwave ze staan.
Geregeld komen we online mooie verhalen tegen. Vrouwen die ons inspireren, hardloopverhalen met een bijzondere bestemming, nieuwe initiatieven of gewoon iets wat ons opvalt. Dit delen we graag met jullie, want hardlopen en mooiste plaatsen ontdekken doen we samen. Girls runnen niet alleen de wereld, maar ook online laten we van ons horen. April was wat dat betreft een prachtige maand waarin hardlopen en vrouwenrechten met elkaar verbonden zijn.
“Het is nog maar 8 graden als ik om 6 uur ’s morgens op de fiets stap. Ik moet 9 km fietsen naar de start die om 7 uur gepland staat, een ideale warming-up. Als ik langs het strand rijd, word ik getrakteerd op een prachtige zonsopgang. Een mooier en meer ontspannen begin van deze halve marathon op Cyprus kan ik me niet wensen”.
