Venetië: de stad van het water en de bruggetjes. De stad die bekend staat om haar smalle steegjes en het San Marco-plein vol toeristen. De stad waar de marathon vorig jaar overstroomd was en de lopers tot de knieën in het water stonden. Waarom wilde ik, dit wetende, dan in hemelsnaam hier mijn vierde marathon gaan lopen? Al sla je me dood. De inschrijving was het resultaat van een impulsieve actie tijdens Internationale Vrouwendag. En misschien stiekem ook omdat ik het een legitiem excuus vond om vrij te krijgen voor een vakantie.
Ze zeggen wel eens dat we een beetje op elkaar lijken, mijn nichtje Marianne en ik. Blijkbaar niet alleen in uiterlijk, maar ook in onze liefde voor hardlopen! Al eerder heb ik met veel bewondering en een klein beetje jaloezie gekeken hoe ze de Kustmarathon in Nederland en de halve marathon in IJsland liep en afgelopen maand stond Marianne aan de start van de halve marathon op de Chinese Muur. Zo’n bijzondere ervaring vraagt om een interview.
Deel III van een driedelige serie over hardlopen in Transsylvanië
De kleine stad Alba Iulia heeft de grootste citadel van Roemenië. En de vestingmuren die de stad al eeuwen beschermen vormen een mooi decor om hard te lopen. Een ronde om de buitenkant van de citadel betekent bruidsparen, bastions en het beste streetfood van het land.
Deel II van een driedelige serie over hardlopen in Transsylvanië
Kinderkopjes, ramen die knipogen en een elegante bouwstijl. Dat is Sibiu in een notendop. De stad grenst aan de Transsylvanische Alpen: hardlopen betekent hier klimmen en dalen. Maar Europa’s Culturele Hoofdstad van 2007 biedt ook een inkijk in het middeleeuwse verleden en hoe Roemenen daar tegenwoordig van genieten. Lekker lopen dus.
In het noordwesten van Roemenië ligt Cluj. Een stad met een middeleeuwse geschiedenis en veel kerken en monumenten. In het centrum vind je goed onderhouden parken en meren die zeker in de zomer heel aantrekkelijk om te…. Juist, hardlopen.
