De trein zit weer overvol met hardlopers en supporters. In de AH to go vraagt iemand of ze wc-papier verkopen. Onderweg naar het startgebied zie ik een moeder het startnummer opspelden bij een jonge man van een jaar of 25. Het duurt nog ruim een half uur voordat de kwart marathon van start gaat, maar de muziek klinkt al hard en de eerste zenuwachtige lopers staan al klaar in het startvak. Wat is Rotterdam toch een prachtstad voor de marathon en daar ga ik vandaag een klein beetje van proeven!
Ik ben op bekend terrein, tot mijn 18e jaar woonde ik namelijk op nog geen kilometer afstand van waar ik nu sta. Ik ben op het NDSM-terrein in Amsterdam-Noord. Dit is een oude scheepswerf die uit 1915 dateert. Ooit werd de NDSM wereldwijd gezien als een zeer succesvol en vooruitstrevend bedrijf in de scheepvaartwereld. Door de oliecrisis, politieke spelletjes en concurrentie moesten ze helaas in 1984 de deuren sluiten. Ik ken deze plek voornamelijk nog als plek met leegstaande grote vervallen hallen met veel graffiti, wat garages en een kleine bootwerf.
Zenuwachtig spring ik heen en weer in het lentezonnetje. Zenuwen gieren door mijn lijf, ik ga knallen. “Ja, ik zie ze, ga maar klaar staan, Esmar”, zegt Mark de vriend van Kirsten. Met een brede glimlach komt coach Petra aanfietsen op haar OV-fiets en daarachter geeft teammaatje Kirsten alles wat ze nog heeft tijdens haar laatste meters. Ze draagt het felgele estafette-stokje aan me over en stort neer in het gras. Ze heeft haar PR gehaald, nu ik nog.
Het is zondagmorgen en tijd voor de Schiedamloop. Ik loop naar mijn auto en zie ondertussen verschillende mensen in badjas en pyjama over straat gaan. Oh ja, het is nu Frühshoppen bedenk ik me. Iets met haring en bier op de vroege morgen… Het is namelijk carnaval en in Noordwijkerhout vieren we dat heel erg groot. Normaal ben ik zeker van de partij (behalve dat Frühshoppen, want haring vind ik niks en bier op de vroege morgen lijkt me ook niet echt aantrekkelijk). Gister heb ik heel lui uit mijn raam de optocht bekeken in plaats van uit een tent bij de kroeg. Daar ben ik mezelf vandaag wel dankbaar voor, want er staat een halve marathon op het programma. Aardig fit rijd ik inmiddels richting Schiedam voor de Schiedamloop.
Om 01.00 uur ‘s nachts gaat mijn wekker. Het is nog steeds een beetje onwerkelijk dat ik over een paar uur mijn derde marathon ga starten en niet zomaar één, maar die op Curaçao. Een hele gave, maar ik denk ook erg zware uitdaging. Esmar en ik zijn op uitnodiging van de KLM en Curaçao Tourism Board op studiereis (met marathon!) met 28 reisgenoten uit de reisbranche. Tot nu toe een geweldige ervaring: veel gezien en een fantastische groep.
