De wind smijt schepen tegen de kust alsof het speelgoedbootjes zijn. Het is 28 maart 2017 als cycloon Debbie met windsnelheden tot 285 kilometer per uur enorme materiële schade aanricht aan de oostkust van Australië. Het beetje regen en wind dat ik vandaag, acht maanden later voel, stelt dus niks voor. Eigenlijk is het wel prettig, want om zes uur in de ochtend is het al aardig warm. Samen met reisgenote Sandy ga ik een rondje hardlopen in Airlie Beach.
“Go Essie”, zegt mijn kleine nichtje Mila vanuit haar fietsstoeltje. Vertederd kijk ik naar het twee-jarige meisje met het rode haar. Ze heeft mijn hart gestolen. Haar prachtige blauwe kijkers schitteren onder de knalroze fietshelm, die verplicht is in Australië. Hardlopen maakt mij gelukkig en bij familie zijn maakt mij blij. Hoe fantastisch is het als je dat kunt combineren? Ik ga hardlopen in Manly en mijn zusje Marike en nichtje Mila die daar wonen fietsen als supporters mee.
This must be paradise. I look at the emerald green water in front of me that reaches until the horizon. “That is Passage Peak, Esmar, you are going to run there tomorrow morning”, says our host Michelle and she points at a green hill in front of us. The shape of the hill reminds me of the legendary rock of the Lion King. In this movie the Lion rock is the center of the animal kingdom. Passage Peak looks like the perfect place to rule the mighty water world.
Dit moet het paradijs zijn. Vol bewondering staar ik naar het groenblauwe water voor me dat oneindig ver reikt. “Dat is Passage Peak Esmar, daar ga je morgen hardlopen”, zegt onze gastvrouw Michelle en ze wijst een groene heuvel aan in de verte. De vorm van de bovenkant van de heuvel doet me denken aan de rots van de Lion King. In de gelijknamige film wordt vanaf deze rots het dierenrijk bestuurd. Passage Peak ziet er uit als een waardige top om het waterrijk te besturen.
Sydney, droomstad aan de andere kant van de wereld. Iedereen sport en loopt rond met een glimlach. Maar wat wil je ook als bijna altijd de zon schijnt…
