Met mijn gezin vier ik de laatste dagen van onze actieve vakantie in Slovenië in welnesscentrum Habakuk net buiten Maribor. Een statig hotel aan de voet van het Pohorje-gebergte, waar in de winter talloze wintersporters de sneeuw trotseren en in de zomer sportliefhebbers genieten van de paradijselijk groene natuur. Voor een ‘girl who runs the world’ betekent dat een rondje hardlopen in Pohorje.
Hardlopen in Pohorje
Pohorje is een recreatiegebied, ongeveer vijf kilometer buiten Maribor. Maribor is de tweede stad van Slovenië met ruim honderdduizend inwoners. De stad ligt in het noordoosten van het land aan de rivier de Drava, een zijrivier van de Donau. Maribor heeft pittoreske straatjes, een gezellig marktplein en herbergt de oudste wijnstok (wijnplant) ter wereld. Hardlopen doe je hier in de zomer niet in de stad, maar in het bosrijke natuurgebied Pohorje.
Vandaag belooft het weer warm te worden, dus de wekker gaat vroeg. Ik voel me uitgerust en relaxed na de ontspannende voetreflexmassage waarop ik mezelf gister getrakteerd heb. Marco vergezelt me vandaag en onze planning is eerst de skipiste omhoog rennen. Waar mogelijk nemen we een zijpad, zodat we een rondje kunnen trailrunnen door het bos. De makkelijkste optie is natuurlijk om de skilift te nemen, maar we doen alles met de benenwagen, dus omhoog ook.
De rode cabines van de skilift
We gaan enthousiast van start. De rode cabines van de skilift boven ons zoeven geruisloos omhoog. Ik probeer zoveel mogelijk op mijn voorvoeten te lopen, licht voorovergebogen met kleine pasjes. Dit gaat goed, maar op een gegeven moment wordt de helling zo steil dat ik sneller ga als ik gewoon loop met grote passen. Duidelijk is dat onze Hollandse kuiten niet gewend zijn aan dit steile klimmen.
Een vallei met witte speelgoedhuisjes
De piste waarop we lopen bestaat deze tijd van het jaar uit gras en zand met losse steentjes. Onze voeten zoeken als vanzelf het minst lastig uitziende pad. Na een paar minuten komt het zweet uit al mijn poriën, wat is het warm. Als ik Marco in ontbloot bovenlijf voor mij zie rennen, zou ik wel even man willen zijn. Tijd voor een fotostop. Als we achter ons kijken, zijn we onder de indruk van de hoogtemeters die we al hebben gemaakt. De witte huisjes in het dal daar ver beneden zien er uit als speelgoedhuisjes.
Zigzaggend rennen we verder omhoog. We passeren een aantal wandelaars met prikstokken die het ook warm hebben. Een fietser rijdt op het mountainbikepad links van ons. “Dat zal ook zwaar zijn”, zeggen we tegen elkaar. Hoe hoger we komen, hoe meer bloemetjes er in het gras staan. Of zou het komen doordat ik steeds meer voorovergebogen loop en dus meer naar de grond kijk? De paarse, witte en roze bloemetjes fleuren het groen en het bruine zand wel gezellig op.
De Pohorje Trail Marathon
De zon wordt feller, ondanks dat het nog steeds voor 07.00 uur in de ochtend is. In dit gebied wordt eind augustus de Pohorje Trail Marathon gehouden, een van de grootste trails van Slovenië. Ik kan me goed voorstellen dat dit een waar paradijs voor trailrunners is. Voor mij is het nu voornamelijk afzien, omdat ik hier niet voor getraind ben en het echt zwaar heb op deze helling.
Een aanslag op je bovenbenen en knieën
“Ik kan niet meer”, zeg ik tegen Marco. De top is niet ver meer, maar we keren om. We hebben ons slecht voorbereid: geen water meegenomen en het klimmen is een stuk zwaarder dan we verwacht hadden. Lekker naar beneden, zou je denken. Maar nadat we in de Triglav-vallei met de kinderen de twee dagen ervoor zes uur gedaald hebben, weet ik wel beter. Dalen is een aanslag op je bovenbenen en je knieën. Ik probeer kleine pasjes te maken en niet te hard, maar zeker ook niet te langzaam te gaan. Hoe verder we rennend dalen, hoe behendiger we worden en hoe hoger ons tempo.
Een welverdiend bubbelbad
We hebben in totaal vijf kilometer gerend, maar het voelt als het dubbele. Na een welverdiende douche genieten we van een heerlijk ontbijt met de kinderen. De rest van de dag vertoef ik in de bubbelbaden van het zwembad en op mijn ligstoel in de schaduw, beschut tegen de felle zonnestralen. De volgende dag kan ik bijna niet lopen van de spierpijn, maar het was het waard.
Heb je mijn andere hardloopavontuur in Slovenië al gelezen?
Esmar van Langen
Esmar is 40-plusser, moeder en verslaafd aan hardlopen en reizen. Ooit gaat ze de hele marathon lopen...
Follow Me:
2 reacties