De spontane halve marathon: SRH Dämmer Marathon

SHR Dämmer Marathon

Verwonderd sta ik te kijken naar de grote getallen aan hardlopers die ik hier zie rondlopen. Ik ben aangekomen bij de SRH Dämmer Marathon. Ik dacht dat dit een kleinschalig loopje was waar ik misschien aan de tien kilometer nog net mee kon doen. Ik dacht: ik eet daarna wel. Onderweg hoor ik dat er wel 20.000 deelnemers starten.

Tien kilometer?

Ik ben op inkoopreis voor mijn werk en morgen start een grote beurs waar ik ongeveer 20 afspraken op een dag heb. Ik zag via Duitse Instagrammers dat er in Mannheim een loop, de SRH Dämmer Marathon, zou plaats vinden. Om 18.30 uur sluit de nainschrijving (als het maximum aantal deelnemers nog niet bereikt is). Na zeveneneenhalfuur rijden met wat afspraken tussendoor sta ik om 18.20 uur bij de nainschrijving. Er wordt me gevraagd: “Marathon oder Halbmarathon?” Shit, de tien kilometer is al geweest zie ik, als mijn oog op het programma valt.

Startbewijs van een halve marathon en een vieze mueslireep

Vijf minuten later sta ik dus met een startbewijs van een halve marathon op een vieze mueslireep te kauwen, die ik bij mijn startbewijs kreeg. Dan heb ik in ieder geval iets gegeten. Wijs en verstandig is het uiteraard niet. Het is dat ik al veel halve marathons heb gelopen en ik weet dat deze nu behoorlijk zwaar gaat zijn.
SHR Dämmer Marathon

Middernachtfinishers en korte broeken en hemdjes

Rond 19.30 uur ga ik over de start. De marathonners en de halve marathonners starten tegelijkertijd. Met een marathontijdslimiet van vijfeneenhalfuur begin ik meteen te rekenen. Wow, de laatste komen gewoon na middernacht binnen op de hele marathon. Al snel ga ik over de start en ben ik begonnen aan mijn spontane halve marathon. Na een lus door de stad gelopen te hebben, loop ik al snel op het platteland, tussen de akkers. Er staat een windje en het is niet heel erg warm. Uiteraard zie ik er weer heel zomers uit en loop ik bijna als enige met een korte broek en een hemdje aan.

Seckenheim en dansende mensen

Na 10 kilometer komen we in Seckenheim, een stadsdeel van Mannheim, wat ik eigenlijk meer op een dorp vind lijken. Op sommige plekken maken de buren er met elkaar echt een feestje van. Harde muziek, aanmoediging en dansende mensen, je vindt het er allemaal. Hier zie ik de tweede watertoren. De eerste watertoren was bij de start waar ook de finish is. Inmiddels krijg ik last van mijn kuiten. Zevenhalf uur auto rijden en zo uit de auto stappen en direct een halve marathon lopen, ga ik nu toch wel voelen.

SHR Dämmer Marathon
SHR Dämmer Marathon
Luisenpark, Fernmeldeturm en uit elkaar knallende kuiten

Na ongeveer zeventien kilometers kom ik aan bij het Luisenpark. Het lijkt wel of mijn kuiten uit elkaar knallen. Ik besluit daarom ook een stukje te wandelen. De Fernmeldeturm (grote televisietoren) zie ik voor me en ik hoor in de verte muziek. In deze toren zit ook een restaurant met een draaiplatform. De zon gaat inmiddels onder en dat geeft een mooi plaatje met de Fernmeldeturm ervoor. Het Luisenpark schijnt een erg mooi park te zijn met bootjes, verschillende tuinen en dieren. Nu zie ik er eigenlijk niet zoveel van en ben ik eigenlijk blij dat ik weer richting het centrum loop.

Door de winkelstraat, om de watertoren en dan eindelijk de finish

Ik ben zo blij als ik de watertoren weer zie. Helaas ben ik er nog niet, ik moet nog één lus door de winkelstraat en om de watertoren heen voordat ik bij de finish ben. De laatste meters loop ik met veel publiek en harde muziek, wanneer ik over de finish kom ben ik zo blij. Wat was dat afzien zo na zevenhalf uur auto rijden zonder eten een halve marathon lopen. Maar met het aanpassen van mijn tempo heb ik het gehaald. Na de finish sta ik al snel met een alkoholfrei Bitburger-biertje in mijn handen. Prima hersteldrankje denk ik zo.
SHR Dämmer Marathon

Ondanks mijn slechte fysieke toestand was de SRH Dämmer Marathon verrassend leuk!

Femke de Jager

Enthousiast en ontdekken staat hoog in het woordenboekje van Femke (34). Naast gek op hardlopen is ze ook gek op Duitsland. Een kleine 3 jaar woonde ze in Berlijn en daarnaast heeft ze jarenlang vele plekjes in Duitsland mogen ontdekken, tijdens haar werk als inkoper Duitsland, Luxemburg, België en de Franse Elzas in de reisbranche. Soms hoef je helemaal niet ver te reizen om leuke plekken te ontdekken. Trek je schoenen aan en ga een keer linksaf in plaats van rechtsaf!

More Posts

Follow Me:
FacebookLinkedIn

Dit vind je vast ook leuk om te lezen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *