Vandaag is het zover! Na bijna vijf jaar organiseren we weer een Girls and Boys Run. Deze keer in de stad van ontdekkingen: Leiden! Het is een dag die in het teken staat van hardlopen en vooral van gezelligheid. Aan gezelligheid overigens geen gebrek, want zelfs onze geblesseerden gaan mee op het fietsje. Het hardloopfeestje begint met een mooie aanmoedigingsvideo van de Leidse Barry Badpak.

Daar sta ik op de vroege morgen met mijn krijt om de Singelparkroute nog extra uit te pijlen. De route is al uitgepijld, maar veel herkenningspunten staan verdekt opgesteld. Omdat ik niets extra’s mag ophangen, kan ik alleen met krijt aan de slag. Je raadt het al: tropische buien, terwijl het eigenlijk droog zou blijven.

Warming-up met huistrainer John

Om 10.15 uur treffen we elkaar bij het Van der Werffpark, voor de lunchlocatie Floor’s. Door de enorme regen beginnen we maar met koffie, lekker droog binnen bij Floor’s. Met de minuut worden de weerberichten positiever en al snel kunnen we starten met de training van huistrainer John. Tussen alle oefeningen door moet je jezelf voorstellen. Bijna iedereen blijkt ooit begonnen met een hekel aan hardlopen. John vindt het meteen al een leuke groep. Na mooie hakkenbil-oefeningen (mijn bil zit underdemudder, zoals de Leidse Jochem Meijer het goed kan verwoorden), lucifertjes vasthouden en je hoofd aan een touwtje of plukje haar, zijn we klaar voor de Singelparkroute van 6 kilometer.

Singelparkloop, 6 kilometer met de singel aan je rechterhand?

Het is vrij duidelijk: de hardlopers moeten zo goed als mogelijk De Singel aan hun rechterhand houden en alle bordjes met bloemetjes en beestjes volgen. Voor de fietsers geldt dat ze De Singel soms links en soms rechts moeten houden. De Singelparkroute loopt voornamelijk door groen Leiden en is een mooie ronde om het centrum. Iedereen kan op zijn eigen tempo lopen, maar we lopen de eerste helft gezellig samen. Daarna vallen er wat gaten vanwege tempoverschillen of spontane fotostops.
Ik wacht even op de achterblijvers, zodat ze geen afslag kunnen missen. De voorlopers lopen onder andere met Leonie, die in Leiden woont, dus dat komt wel goed. Ze lopen overigens nog wel een extra keer over De Singel heen, maar die paar meter extra maakt ook niet uit.

Liters water, cactusthee en heerlijke gerechten

Dorstig en voornamelijk oververhit stappen we weer bij Floor’s binnen. Liters water gaan er doorheen en de cactusthee is in trek. Van tevoren hebben we onze lunchkeuze al doorgegeven, dus voor we het weten, staan de gerechten op tafel. Wat een geweldige service en wat een fantastische lunch! Ter voorbereiding had ik al een keer geluncht bij de glutenvrije brunch-, lunch- en koffielocatie en ik kom zeker weer een keer terug! Mocht je nog een keer heerlijk willen lunchen in Leiden? Dan is Floor’s een absolute aanrader.

Sjieke panden, haasjes en kort en bondig

Na de lunch maken we ons op voor de sightseeingronde. De warming-up en de ronde van 6 kilometer, die stiekem best warm was, hebben er wel ingehakt. Gisteren heb ik de bedachte route nog nagelopen en weer aangepast omdat sommige delen toch niet toegankelijk waren.

We rennen langs een hele mooie brede gracht met sjieke grote panden. De bekendste gracht uit Leiden is het Rapenburg, hier hebben Beatrix en Koning Willem-Alexander gewoond tijdens hun studie. Het Rapenburg werd in de 17e en 18e eeuw ook wel de mooiste straat of gracht ter wereld genoemd. Leni reageert kort maar krachtig: “Oh en dat is het? En nu gaan we alweer verder?” Ik moet erg lachen en antwoord: “Ja, we moeten het kort en bondig houden, want anders redden we het hele programma niet.”
Enkele meters later staan we weer stil bij de Doelenpoort en Groenhazengracht. De poort uit 1645 gaf oorspronkelijk toegang tot de Doelen, het oefenterrein van de Leidse Schutterij. Later werd dit de toegang tot het gebouwencomplex van de Doelenkazerne. Tegenwoordig staan er voornamelijk woningen en gebouwen van de universiteit. Dit was in de 17e eeuw de rosse buurt. De prostituees werden haasjes genoemd, waarvan een waarschijnlijk Groen Haasje. Dat verklaart in ieder geval wel de naam van de gracht.

Gravensteen en uitzicht op de executieplaats

We rennen in een rustig tempo richting het Gravensteen, een plek vol geschiedenis! Dit indrukwekkende bouwwerk was ooit de gevangenis van de graven van Holland en dat maakt het extra bijzonder. De vierkante toren, het oudste deel van het Gravensteen, dateert uit de 13e eeuw. In de 17e eeuw werd er een prachtige galerij aan de toren toegevoegd. Vanaf deze unieke uitkijkplek kon het plaatselijk bestuur toekijken, terwijl recht werd gesproken, met uitzicht op de executieplaats. “Gatsiedarrie, dat je dat wilt bekijken,” hoor ik om me heen. Het wordt nog erger, kan ik de groep vertellen, want de lijken van veroordeelden werden vaak als afschrikwekkend voorbeeld tentoongesteld op het Galgenveld, net buiten de Mospoort. “Nou, dat klinkt lekker gezellig.”

Pieterskerk, spannende deur en een huisjesmelker

We lopen verder om de enorme 900 jaar oude Pieterskerk heen. Tegenwoordig wordt deze prachtige locatie multifunctioneel ingezet en vaak gebruikt voor evenementen. Veel tijd om hierbij stil te staan, hebben we niet, want we moeten door. We vervolgen onze route en al snel hoor ik: “Moeten we echt door deze deur?” We doen het en stappen door de deur, waarna we door een smalle gang lopen. Uiteindelijk komen we aan bij het Pieter Gerritsz Speckhof. Dit hofje bevindt zich achter het huis van de voormalige rijke timmerman en rentmeester van de kerken. Hij heeft onder andere bijgedragen aan de bouw van de St. Stevenskerk in Nijmegen. Als huisjesmelker had hij toch wel oog voor de slechte woonomstandigheden van arme ouderen en besloot hij dit hofje achter zijn eigen woning te laten bouwen. “Lekker je schuldgevoel afkopen,” klinkt het naast me.

Hofjes als sociale zorg van de middeleeuwen

In Nederland waren ooit 200 hofjes, waarvan een kwart in Leiden te vinden is. Leiden heeft nog 36 bestaande hofjes. De stichters waren vaak rijk en wilden iets goeds doen voor de samenleving. Dit laat zien hoe sociale zorg al in de middeleeuwen bestond. Ruud en Leni delen hun persoonlijke ervaringen en vertellen dat ze vroeger ook in een hofje hebben gewoond: de Hoop in Dordrecht. De ruimte was erg beperkt, wat een verhuizing tot een grote uitdaging maakte. Het moet wel bijzonder zijn om in zo’n hofje te wonen, denk ik bij mezelf.

Young Rembrandt Studio, “heet hè’?

Aan de andere kant van het hofje lopen we door de betoverende Gekroonde Liefdespoort, een plek waar Jan Steen ooit heeft gewoond. Dichtbij staat het huis waar de jonge Rembrandt van Rijn zijn eerste schilderlessen ontving. In de Young Rembrandt Studio, een sfeervol 17e-eeuws pand in Leiden, woonde en werkte Rembrandts leermeester, Jacob van Swanenburgh. Hier leerde Rembrandt schilderen, tekenen en etsen. We moeten even wachten, maar dat is geen probleem. Dit is een perfect moment om in het zonnetje te genieten, terwijl Esmar water uitdeelt. Iedereen is nieuwsgierig naar wat er nu gaat komen. Na een paar minuten stappen we het huis binnen, waar nu een studio is gevestigd die ons een kijkje geeft in het leven van de jonge Rembrandt.

In een boeiende 7 minuten durende 3D-video-experience maken we kennis met de meester en zijn vrienden. “Oh, wat leuk! Oh, dat wist ik niet, wat interessant,” hoor ik als enthousiaste reacties. Ik had al het voorgevoel dat dit een leuke, niet al te lange en niet-stoffige toevoeging zou zijn. Afke vraagt zich af of iedereen het net zo heet heeft als zij. Nou, na het lopen en de overgang naar binnen, is het zweet bij iedereen wel uitgebroken. Ze is duidelijk niet de enige.

Teleurstellende gezichten bij de geboorteplek van Rembrandt

Nadat we de Young Rembrandt Studio hebben verlaten en gelukkig wat minder bezweet zijn, rennen we vrolijk verder langs de Boter- en Vismarkt en de Koornbrug, een prachtige brug met overkappingen aan beide zijden om destijds de goederen te beschermen. We staan inmiddels bij de geboorteplek van Rembrandt. De groep reageert verbaasd als we naar de bescheiden gedenksteen in de muur van het appartementencomplex kijken. “Is dit het geboortehuis? Ik had me er iets indrukwekkenders bij voorgesteld,” zeggen meerdere deelnemers. Om de teleurstelling te compenseren, is er op het pleintje een kunstwerk geplaatst als eerbetoon aan de grote meester. De volgende stop is Molen De Put aan het Galgewater. Marleen herkent meteen de molen van het verhaal in de Young Rembrandt Studio. “Dit is toch die replica?” De houten korenmolen moest in 1729 wijken voor de stenen stellingmolen, die we nu kunnen bewonderen naast Molen De Valk; de deelnemers hebben deze al gezien tijdens ons rondje door het Singelpark.

Tentoongestelde lijken en het oudste hofje

We vervolgen onze weg langs de Morspoort, een plek met een interessant verleden. “Wist je dat deze poort vroeger ook als gevangenis werd gebruikt?” En hebben jullie het verhaal bij Gravensteen onthouden?” “Oh ja! Dat was toch die plek met die tentoongestelde lijken?” Klopt, dat was hier op het Galgenveld. Vervolgens rennen we via de drukke winkelstraat naar het Sint Stevenshofje, ook wel bekend als het Convent van Tetterode, aan de Haarlemmerstraat. “Dit is waarschijnlijk het oudste hofje van Leiden,” leg ik uit.

De Burcht, Noormannen en hoogtemeters

Omdat de tijd dringt, besluit ik de route iets in te korten. We komen aan bij De Burcht, een historische burcht die in de 9e eeuw is gebouwd. “Moet ik daar omhoog?” vraagt Leni. Ik lach en zeg: “Nee hoor, wie wil kan even mee omhoog voor het mooie uitzicht.” Via een smalle trap klimmen we omhoog. “Gut, ook nog hoogtemeters,” hoor ik achter me. Deze Burcht diende ooit als schuilplaats in het geval van Noormannenaanvallen. De Burcht heeft in de loop der tijd zijn verdedigingsfunctie verloren, maar biedt nu een prachtig uitzicht op de stad.

Rembrandt Cocktail met verrassende kleureffecten bij Blossom by KP

Na ons bezoek aan De Burcht lopen we verder naar Blossom by KP, waar we al verwacht worden. We nemen plaats op het terras en krijgen allemaal een glas, halfvol met een mysterieuze inhoud. De serveerster legt uit dat Rembrandt een divers kleurenpalet gebruikte om licht en schaduw perfect vast te leggen. “Ah, dit hebben we eerder gehoord,” merkt Esmar op. We krijgen de Rembrandt Cocktail, uiteraard in mocktailvorm, anders wordt het helemaal een dolle boel. De serveerster schenkt wat bitterlemon in ieders glas en inderdaad, we zien een prachtige mix van kleuren verschijnen. Ze vertelt dat de eigenaresse altijd op zoek is naar een mooie combinatie van smaken en kleuren. En geloof me, het smaakt ook nog eens heerlijk! Terwijl we genieten van onze drankjes, passeren er lekkere hapjes en andere aparte drankjes naast ons. Dit is iets om te onthouden voor de volgende keer! Ze bieden ook een Rembrandt Special aan, een proeverij van meerdere cocktails die onder je neus van kleur kunnen veranderen!

Medailles, goodiebags en veel enthousiaste reacties

Onze volgende stop is weer ons thuis, Floor’s Lunch and Brunch. We rennen er snel naartoe, omdat we onze spullen nog moeten ophalen voordat ze om 16.00 uur sluiten. Gelukkig is het niet ver weg en iedereen raapt zijn spullen bij elkaar. We reiken de welverdiende medailles uit en geven iedereen ook een leuke goodiebag mee naar huis. We worden overladen met enthousiaste complimenten en vragen over de volgende editie. Zelfs degenen die Leiden goed kennen, zijn verrast door nieuwe plekken die ze nog nooit hadden bezocht en leuke weetjes die ze niet kenden.

Dank aan:

Ik wil graag de locatie By Floor’s hartelijk bedanken voor hun geweldige service en het heerlijke eten en drinken, en dat we onze spullen daar mochten achterlaten. Mede door jullie is het een enorm succes geworden.

Verder dank aan:
Leiden & Partners voor de waardevolle tips, Young Rembrandt Studio (een echte aanrader – het is gratis! ;-)) voor het extra wandelboekje, nu moeten we zeker weer een keer terug, KP by Blossom. Ik kom snel weer langs om nieuwe cocktails uit te proberen! Leiden Marathon voor de bijdrage aan de goodiebag. Wie weet doen we volgend jaar de halve/hele marathon of toch de 10 km? First Energygum voor de energieboost, zodat we weer klaar zijn voor de volgende Girls & Boys Run! John, de hardlooptrainer. We hebben toch allemaal weer veel opgestoken.

Aan alle deelnemers: wat een gezelligheid, enthousiasme en wat hebben we toch weer vreselijk gelachen! Stiekem waren het toch best veel kilometers. We gaan binnenkort overleggen om een nieuwe datum en een leuke bestemming te plannen!