Na 538 treden omhoog en flink wat verloren zweetdruppels staan we allemaal boven. Het uitzicht is prachtig. De zilveren bollen in de verte zijn onmiskenbaar het Atomium. Nee, we zijn vandaag niet in Brussel, maar in het onbekendere en enorm leuke Mechelen. Met 15 enthousiaste hardlopers gaan wij vandaag deze Belgische stad verkennen tijdens ons tweede evenement. Want dat is wat wij het liefst doen, hardlopend de omgeving verkennen. En waar kan dat beter dan in een stad waar de meeste deelnemers nog nooit zijn geweest? Mechelen!

De gruwelijke geschiedenis van Mechelen

Mechelen is een klein en schattig stadje dat precies tussen Antwerpen en Brussel inligt. Het kent een rijke geschiedenis vol oorlogen en narigheid, een gezellige winkelstraat, tientallen bezienswaardigheden en fijne terrassen voor de zomerdagen. De schoonheid van de stad nu staat haaks tegenover de geschiedenis van Mechelen. Die was op zijn zachts gezegd niet erg gezellig.

Ontbijt delen in de trein

Voor sommigen begint de treinreis vandaag al erg vroeg. We hebben afgesproken op station Roosendaal, zodat we gezamenlijk het laatste stukje naar Mechelen kunnen reizen. Een lege maag rent niet prettig en daarom hebben wij voor een heerlijk ontbijtje gezorgd. In het begin hebben we de coupé voor onszelf, maar al snel komen er andere treinreizigers bijzitten. Uiteraard zijn wij de beroerdste niet en delen we de laatste croissantjes, verse jus d’oranje en yoghurt met homemade granola en vers fruit.

Selfies tijdens de warming-up

Er is vandaag braderie in Mechelen. Overal staan kraampjes en het lijkt wel of alle inwoners naar het centrum zijn gekomen. Naast de Sint-Romboutstoren vinden we een redelijk rustige plek voor de warming-up. Deelnemer John is professioneel hardlooptrainer en heeft ons tijdens ons vorige evenement in Aken al laten zien dat hij hierin uitblinkt. Aan hem de eer om ons warm te maken voor het sightseeing rondje begint. Squats, planken, lunges, alles komt aan bod. “Hé, zijn jullie nou gewoon selfies aan het maken tijdens planken?”, vraagt hij zich verbaast af? Ach ja, daar is vandaag ook voor. Hardlopen en fun gaan enorm goed samen.

De Maneblussers van de Sint-Romboutstoren

De 97-meter hoge Sint-Romboutstoren is vandaag onze eerste en ook de allerlaatste bezienswaardigheid in Mechelen. Onze persoonlijke gids, de Belgische blogster Lien van @fitmetlien vertelt waar de bijnaam Maneblussers voor Mechelse inwoners vandaan komt. “Honderden jaren terug was de top van de Sint-Romboutstoren in mist gehuld. Een dronken Mechelaar dacht dat de toren in brand stond en riep om hulp. De brandweer was snel ter plaatse, maar nog voor de emmers met water de top bereikten, werd duidelijk dat de toren niet in brand stond. De maan scheen door de nevel, waardoor de gloed verdween. Er was geprobeerd de maan te blussen.”

De Opsinjoorke

Direct naast de Sint-Romboutstoren staat een heel groot, geel speeltoestel voor kinderen. “Een gele kabouter”, had Lien dit ding wel eens genoemd op haar blog en dat bleek een belediging voor de stad te zijn. Dus legde ze ons piekfijn uit wat het dan wel was. “De Opsinjoorke symboliseert een dronken man die zijn vrouw sloeg. Als straf werd hij op een doek in de lucht gegooid en opgevangen. Tijdens de processies gebeurde dit met een pop. In de 18^eeeuw ging het mis en viel de pop in het publiek op een Antwerpenaar. Mensen uit Antwerpen worden ook wel ‘sinjoren’ genoemd en vandaar kreeg de pop deze naam.” Zelfs vandaag de dag is dit een hangplek voor dronken studenten. Gelukkig zijn die hier op zaterdag om 12.00 uur nog niet te bekennen.

Het sierlijke Begijnhof

Het is slechts een paar minuutjes rennen naar het Klein Begijnhof en het Groot Begijnhof. Onderweg zien we mensen raar naar ons kijken. Het moet ook een vreemd gezicht zijn geweest: negentien hardlopers midden op de weg achter een fietsende Lien aan. Beide begijnhoven bestaan uit schattige huisjes vol bloemen en lieflijke straatjes. Begijnhoven werden gesticht in de tijd van de kruistochten. Veel mannen vertrokken op kruistocht, maar keerden nooit terug. Daardoor ontstond een vrouwenoverschot van weduwen, wezen en vrouwen die geen passende echtgenoot vonden. Naar het klooster gaan was een oplossing, maar kloosters namen vaak alleen maar vrouwen van adel op. Vrouwen die niet in de kloosters terecht konden of wilden, gingen samenwonen in een begijnhof. De begijnen wonen er nu niet meer, maar het is een prachtige buurt om doorheen te rennen. Regelmatig slaat Marjolein ineens links- of rechtsaf, omdat we een prachtig fotogeniek straatje tegenkomen.

Gezonde en duurzame lunch

Via het dobberende Dijlepad aan de rivier de Dijle keren we terug naar het centrum waar een gezonde en duurzame lunch op ons te wachten staat. Op aanraden van Lien smullen we van de lekkerste wraps met falafel, toast met avocado of groenteburgers bij de vegetarische lunchroom Funky Jungle direct onder de Sint-Romboutstoren in het zonnetje. Duurzaamheid is een thema dat steeds meer bij Girls Run The World past. Niet voor niets hebben we vandaag voor de trein gekozen en dragen we nieuwe teamkleding van het duurzame Amsterdamse merk Pixie. Waarover  je later trouwens meer kunt vinden op onze blog.

Het gezellige Vrijbroekpark

Met de buikjes nog vol vertrekken we naar het Vrijbroekpark. Een prachtig park net buiten het centrum van Mechelen waar je heerlijk kunt hardlopen, maar ook andere sporten kunt beoefenen. De zon staat hoog aan de hemel en eigenlijk is het te warm om je enorm in te spannen. Terwijl een deel van de groep meteen het terras opzoekt voor een Gouden Carolus in de zon, gaat het andere deel van de groep toch het park verkennen. De zon overwint vandaag, want na een kilometer of drie houdt iedereen het voor gezien. En wij kunnen de deelnemers geen ongelijk geven!

Mechelen van boven

Aan het einde van de dag staat er nog een laatste verrassing op ons te wachten. Visit Mechelen heeft ervoor gezorgd dat wij de Sint-Romboutstoren mogen beklimmen. De moeie benen en hoogtevrees bij sommigen houden niemand tegen om 538 treden omhoog te rennen of te wandelen. Als we bijna boven zijn, slaat de klok precies 17.00 uur. Wat maken die klokken van dichtbij een oorverdovend kabaal! Na de nodige foto’s van het prachtige uitzicht, nemen we evenveel treden naar beneden tot we staan te trillen op onze benen. Dat dit een goede work-out is, daar zijn we het allemaal over eens.

Iedereen is een winnaar

De deelnemers gaan niet naar huis voordat ze van ons een goodiebag hebben ontvangen. Een van de leukste goodies is zo te zien de houten medaille. Die heeft iedereen vandaag dubbel en dwars verdiend!

Graag willen wij Lien enorm bedanken voor de tips en rondleiding door Mechelen. Daarnaast willen wij de volgende merken bedanken voor de bijdrage aan de goodiebag: Lornah Sports, Anita Nederland, Street Child Nederland, Visit Mechelen, Vifit Sport, All4Running en Run2Day. En het allerbelangrijkst natuurlijk onze deelnemers: Marlenne, Tiny, Marleen, Esther, Michel, John, Fanny, Annelies, Annette, Sabrina, Esther, Violet, Esther, Wendy en Debora, enorm bedankt voor jullie deelname en gezelligheid!

En dan hebben wij nog een laatste vraag. Waar zouden jullie de volgende ‘Girls and Boys Run …’ graag heen zien gaan?

Eleni Hoefsloot

Na een baan als redacteur bij een reisvakblad en een wereldreis van zeven maanden kan je wel zeggen dat Eleni (28) graag de wereld ontdekt. Het liefst op hardloopschoenen natuurlijk. Haar grote droom: de New York Marathon samen met haar zusje uitlopen.

More Posts

Follow Me: