Cuba is in opkomst. Dat is niet gek ook. Het land verandert. Meer dan 50 jaar stond de ontwikkeling er stil en nu gaat het in rap tempo vooruit. Het land verandert en de Cubanen veranderen mee. Om bij te komen van de indrukken besluit ik mijn hardloopkleding aan te trekken.
Voor me ligt een oneindigheid aan asfalt. Ik ren. Ik ren totdat de baan ophoudt. Dit vliegveld is ooit ontworpen als belangrijk onderdeel van Hitlers Derde Rijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stegen zijn vliegtuigen hier op. Daarna speelde het vliegveld een cruciale rol als eindpunt van de luchtbrug tussen Oost en West. Een vliegveld met een nogal turbulente geschiedenis. Sinds 2008 is het vliegveld gesloten en nu is het een recreatieoord, waar Berlijners fietsen, hardlopen of barbecueën.
Half februari vertrek ik voor een paar dagen naar vrienden in Aldea Beach – Manilva in Zuid-Spanje. Wat een heerlijk weer bij aankomst. Snel een korte broek aan en bijkletsen in de zon! Wat ziet het er hier leuk uit! Geen hoogbouw maar witte Spaanse huisjes en er bloeien al allerlei bloemetjes.
Vier weken geleden plaatst Annemerel een bericht op haar Instagram dat ze op zoek is naar deelnemers aan de Subway Running Club. Samen met negen hardlopers gaat ze de CPC halve marathon rennen. Dat lijkt me leuk! En het past ook nog eens goed in mijn schema voor de Rotterdam Marathon op 9 april. Ik gaf me op en bleek, samen met mijn zusje, een van de gelukkige winnaars. Op 12 maart was het zo ver: ik stond aan de start van mijn tweede halve marathon ooit.
Mijn ademhaling gaat sneller als ik steeds moeizamer het klimmende grindpad op ren maar een hap gezonde Noorse lucht geeft me de benodigde energie om door te gaan. Het uitzicht over de fjord met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond is overweldigend en maakt dat ik me nietig en klein voel maar tegelijkertijd groots, omdat ik deze plek rennend bereikt heb.
