Zenuwachtig spring ik heen en weer in het lentezonnetje. Zenuwen gieren door mijn lijf, ik ga knallen. “Ja, ik zie ze, ga maar klaar staan, Esmar”, zegt Mark de vriend van Kirsten. Met een brede glimlach komt coach Petra aanfietsen op haar OV-fiets en daarachter geeft teammaatje Kirsten alles wat ze nog heeft tijdens haar laatste meters. Ze draagt het felgele estafette-stokje aan me over en stort neer in het gras. Ze heeft haar PR gehaald, nu ik nog.

De lentemarathon met team Lopen met een Lach

Met teammaatjes Martijn, Kirsten en Janneke doe ik mee aan de estafette van de Lentemarathon. Na 8 weken trainen met een schema van Lopen met een Lach zijn e alle 4 klaar om ons PR te halen. Om 9 uur verzamelen we bij AV Startbaan in Amstelveen voor een groepsfoto en nemen nog even de laatste praktische dingen met elkaar door. Het startschot klinkt precies om 10 uur en Martijn gaat enthousiast als eerste van start. Coach Petra van Lopen Met Een Lach stapt op haar OV-fiets, zij gaat vandaag een hele marathon mee fietsen en er alles aan doen om onze dromen waar te maken.

Veel bekenden bij de lentemarathon

Janneke start als tweede en vertrekt direct met de auto naar haar wisselpunt. Aangezien ik als laatste start, heb ik nog alle tijd om even te ontspannen in de kantine. Na een uur gaat ook Kirsten naar haar wisselpunt en blijf ik alleen over. Nou ja, alleen… “Esmar, ik heb je gespot”, zie ik in een berichtje op Instagram. Breed lachend staat even later Leonie voor me die vandaag de halve marathon gaat lopen. Wat doen er veel bekenden mee in Amstelveen vandaag. Ik klets even gezellig bij met de altijd fleurig geklede Esther die voordat ze zelf haar estafette gaat lopen nog even haar stoere zoontjes aanmoedigt tijdens de kidsrun en maak kennis met Elana van Laansports die vandaag de halve marathon onder de 2 uur wil lopen.

Op naar de start

Om half 12 is het tijd om me richting mijn wisselpunt te begeven. Het is ongeveer 20 minuten wandelen. Natuurlijk loop ik van de zenuwen een stukje verkeerd, maar om 12 uur ben ik dan toch bij mijn start. Het wisselpunt bevindt zich net na de bocht in een overzichtelijk groen polderlandschap. De organisatie heeft aan alles gedacht, want ook hier staat een Dixie voor de laatste pitstop. Ik doe wat oefeningen en ren kleine stukjes heen en weer om direct goed van start te kunnen gaan. “He Es, ren jij ook het laatste stukje, leuk!”, klinkt het dan. Joyce en Simone komen ook aan gelopen voor het laatste stuk van de estafette met hun team. Wat een gezelligheid in Amstelveen.

Volop zon en een snelle start

“Lekker Es, dat ziet er goed uit”, zegt coach Petra na de eerste paar honderd meter. Als ik op mijn horloge kijk zie ik 4.30 op mijn klokje staan, oeps dat gaat even te hard. Ik houd een klein beetje in, maar niet teveel want ik wil echt onder die 5 minuten per kilometer blijven. De zon is volop gaan schijnen en ik ben blij met mijn korte broek en dunne shirtje. Petra geniet in het zonnetje, maar van mij mag die zon wel even uit, haha, die warmte ben ik nog even niet gewend na de regen en wind van de afgelopen weken.

“Zet ‘m op, nog maar een klein stukje”, klinkt er vanaf de overkant. Twee fietsers moedigen me enthousiast aan. Haha, ze denken waarschijnlijk dat ik de hele marathon loop en dat ik er al 32 kilometer op heb zitten. “Ok Es, we gaan kleurentikkertje doen. Dat oranje shirtje daar in de verte, die ga je inhalen”, zegt Petra. Het voelt alsof ik een grote sprint aan het trekken ben, want ik haal iedereen in. Af en toe kijk ik even op mijn klokje en zie dat ik nog steeds onder de 5 minuten per kilometer loop. Dat geeft de burger moed!

Versierd met bloemen voor mijn PR

Ik ren door het prachtige polderlandschap van Ouderkerk aan de Amstel. Wat is het hier mooi, de dijk, en prachtige huizen. Er staan zoveel vrolijke gele en paarse bloemetjes in het frisgroene gras dat het lijkt alsof de route al voor mijn te behalen PR versierd is. Het is echt de perfecte dag voor de Lentemarathon. “Kom op Es, volgens mij ga je langzamer, even wat gas erop.” Als ik antwoord dat ik best wel kapot ben, antwoordt mijn positieve coach lachend: “Jij bent echt niet kapot, dat zit tussen je oren. Je kunt nog gewoon praten en lachen dus lekker doorgaan!”

Wat is het fijn om dit te doen samen met Petra. Ik denk dat ik als zij niet mee had gefietst al iets rustiger was gaan lopen. Petra laat mij doorgaan en daardoor merk ik dat dit ook gewoon kan. Mijn benen gaan gewoon door, ik blijf onder en op sommige momenten net even boven de 5 minuten per kilometer rennen en stort niet neer. “Ik had het niet zo zwaar verwacht”, zucht ik tegen Petra. “Haha, je gaat prima Es en niemand heeft ooit gezegd dat het makkelijk zou zijn. Je bent goed getraind dus je kunt het.

Met z’n allen over de finish

We lopen weer tussen de huizen en een enthousiaste vrijwilliger in knalgeel hesje wijst me naar links. “Ziet er goed uit hoor, nog maar een klein stukje.” Als een boer met kiespijn lach terug. Ik ben echt kapot, maar ga door. Het zal me toch niet gebeuren dat ik die 50 minuten niet ga halen! Dan hoor ik in de verte een luidspreker en muziek. Het geluid klinkt me als muziek in de oren, dat moet de finish zijn. “Es, jij kunt toch makkelijk 4 minuten de kilometer sprinten? Go go go!”, gilt Petra enthousiast.

Daar zie ik mijn lieve teammaatjes staan klappen en joelen. “Kom op Es, je bent er bijna”, roepen ze! Met z’n 4-en lopen we de laatste 300 meter. “Daar komt een leuk team van Lopen met een Lach”, klinkt het door de speaker. Mijn armen gaan omhoog en ik kijk op mijn horloge. 49.23, vet PR. Yes!

Lentemarathon, wat was je leuk!

Esmar van Langen

Esmar is 40-plusser, moeder en verslaafd aan hardlopen en reizen. Ooit gaat ze de hele marathon lopen...

More Posts

Follow Me: