De dauw hangt nog over de velden en de druppels versieren de spinnenwebben aan de hekken. Het is immers het hoogseizoen van deze voor sommigen angstaanjagende beestjes. Het enige geluid dat ik hoor is het getsjirp van een vogel. Wat jammer dat ik niet kan herkennen welke het is. “Kijk daar!”, zegt Johanna en ze wijst naar een reiger bovenop de lantaarnpaal. In de verte zie ik Pietje Potlood. We zijn nog maar een paar meter onderweg en ik weet nu al: dit wordt een mooi rondje.