Vanuit persoonlijke interesse voor het land én vanwege werk kom ik regelmatig in de Bosnische hoofdstad Sarajevo. En natuurlijk neem ik elke keer mijn hardloopschoenen mee. In deze heuvelachtige stad met haar chaotische verkeer is het niet altijd makkelijk een goede hardlooproute te vinden. Maar proefondervindelijk is het mij toch gelukt en bij deze deel ik mijn tips met jullie.
Pff, het is toch warmer dan ik dacht, denk ik bijna hardop. Van tevoren wisten we dat het weer in november op Mallorca wisselvallig kon zijn. De vooruitzichten waren dan ook alleen regen, regen en nog eens regen. Maar nu schijnt ineens de zon! Mij hoor je niet klagen, maar tijdens het hardlopen ben ik toch erg blij dat ik verderop wat bomen met schaduw zie.
Het is donker als we de avond voor de grote race het terrein van het Hilton oplopen voor de pastaparty. Er klinkt opzwepende muziek en degene die nog niet zenuwachtig was, is het nu. Precies als ik onder de boog doorloop waar morgen het startschot zal klinken, hoor ik mijn favoriete nummer. ‘Wild Wild Son’ van Armin van Buren. Als jongensmama en Armin-fan is dit echt ‘mijn’ nummer. Ik slik even van ontroering, dit kan geen toeval zijn, maar is een steuntje van boven.
Naar Slovenië op vakantie gaan, met de auto langs het meer van Bled rijden en daar níet hardlopen? Dat gaat niet gebeuren! Dus zit ik in mijn hardloopkleding in de auto als we Ljubljana uitrijden. Ik kan haast niet wachten om 5 kilometer lang te genieten van het uitzicht op, wat mij betreft, het mooiste meer van Europa.
Het zonnetje prijkt net achter Ljubljana Castle vandaan. Ik ren het kasteel tegemoet en herinner me die zonnige dagen die ik hier als student gehad heb. Op ditzelfde plein staat het universiteitsgebouw dat mij zes jaar geleden naar deze stad lokte. Een half jaar woonde ik als uitwisselingsstudent in de Sloveense hoofdstad Ljubljana. Sindsdien ben ik er niet meer geweest. Tot nu dan. Vandaag ga ik hardlopen langs al die mooie plekken uit mijn herinnering.