Bij Marokko denk je waarschijnlijk aan couscous, drukke en kleurrijke medina’s en de woestijn. Maar wisten je ook dat er in het zuiden van dit land een surfwalhalla verstopt zit? Ik niet, maar sinds een vriendin van mij (Rebecca) is gaan werken in een surfhostel in Taghazout, word ik bijna dagelijks verleid met prachtige foto’s. Ik kan de kans natuurlijk niet laten schieten om dit prachtige dorpje te bezoeken en het surfleven zelf te ervaren.
Marrakech is een wirwar van smalle straten vol winkeltjes waar je werkelijk alles kunt kopen. De mooiste zilveren lampen, handgeweven doeken, beschilderde tajines en vloerkleden in alle kleuren van de regenboog. Alles gaat er chaotisch langs elkaar heen. Een toeterende scooter scheurt rakelings langs een koopgrage toerist. Een marktkoopman roept harder dan zijn buurman en opgeschoten jongelui proberen nietsvermoedende toeristen geld af te troggelen. Niet bepaald een setting waar je veilig, of überhaupt, doorheen kan hardlopen. Toch koos ik de medina van Marrakech als hardlooplocatie.
Vol goede moed trek ik mijn hardloopkleding aan. Ik sta klaar om de medina van Rabat uit te rennen, maar dan ineens voel ik me heel naakt. Mijn hardloopbroekje is erg kort. Kan dit wel? Ik ben in een islamitisch land en bovendien is de huidige temperatuur voor de lokale bevolking nog geen reden om de dikke trui om te wisselen voor iets luchtigers. Ik vraag mijn Airbnb host of ik zo naar buiten kan. Hij kijkt twijfelachtig en ik besluit me om te kleden. Terwijl ik zoek naar een alternatief roept hij vanuit de woonkamer: “I want you to run in shorts. I will go with you. Fuck the system.”
