Vandaag ga ik me er spontaan aan wagen, weer als vanouds een startnummer opspelden en in een echt startvak staan. Bij de na-inschrijving van Leiden Marathon haal ik mijn startnummer voor de vijf kilometer. Ik heb nog even tijd om Danny, Gaby en Mandy bijna te zien finishen op de halve marathon.

Geen mensenmassa’s, maar gezelligheid

Leiden Marathon is gelukkig ruim opgezet, want mensenmassa’s, daar ben ik nog niet goed op voorbereid. Ik wandel naar het startvak en ik kom Jan tegen, een loopmaat die ik ken van een vereniging waar ik vroeger lid van was. Hij loopt voor het eerst weer een tien kilometer. Wat gezellig om zo weer als vanouds wat mensen bij een loopevenement tegen te komen.

Nul conditie en extra kilo’s

Inmiddels sta ik in het startvak en ben ik benieuwd hoe ik de eindstreep ga halen. Ik baal van mezelf dat ik de energie en motivatie niet had om na mijn laatste marathon in Sevilla (eind februari 2020) verder te trainen. Met veel kilo’s extra, een bewogen periode en geen conditie sta ik nu in het startvak van “maar” een vijf kilometer. Gelukkig denk ik wel snel: beter dit dan helemaal niet. Die hele marathon komt wel weer.

Hopsede Barbapapa en een zware work-out

We zijn van start en ik voel me een beetje een hopsende Barbapapa. Gelukkig kan ik me wel bedenken dat het dus een extra zware work-out is en dat het straks met minder kilo’s en meer conditie een stuk beter zal gaan.
Ik kijk om me heen en ik zie dat ik niet de enige ben die het best zwaar heeft. Eigenlijk moet ik best wel lachen om mezelf dat ik me gewoon niet kan voorstellen hoe ik überhaupt zes keer een hele marathon heb uit gelopen. Nu de evenementen beetje bij beetje plaats gaan vinden, heb ik er ook wel vertrouwen in dat ik weer een mooie trainingsperiode tegemoet zal gaan.

Gezellig publiek en irritante speldjes

Ik ben inmiddels over de helft. Wat een gezellig publiek. Mijn naam is lastminute op mijn startnummer geschreven en dat komt de aanmoediging wel ten goede. Ik ben bijna op het vier kilometerpunt. Ik besef me nu ineens dat ik totaal niet heb opgelet waar ik überhaupt gelopen heb. Vier kilometer lang was ik meer bezig met mijn shirt wat irritant omhoog trok (iets met de veiligheidsspeldjes die bleven hangen) en daarnaast met al die mensen om me heen.

Langzaamste tijd ooit als goed begin

Na vier kilometer voel ik me wel wat beter. Misschien omdat ik weet dat ik er bijna ben.
Na een paar honderd meter zie ik Jan weer staan aanmoedigen.
Voor corona liep ik bijna standaard iedere week een evenement als training. Nu finish ik in mijn langzaamste tijd ooit, maar ik hoop dat het voor mij een nieuwe start is. Hopelijk is de start van alle evenementen weer echt begonnen. Want ik haal echt heel veel energie uit die evenementen, medelopers en het publiek!

Moet jij er ook weer helemaal inkomen?  Of voor je gevoel vanaf nul beginnen?

Femke de Jager

Enthousiast en ontdekken staat hoog in het woordenboekje van Femke (39). Naast gek op hardlopen is ze ook gek op Duitsland. Een kleine 3 jaar woonde ze in Berlijn en daarnaast heeft ze jarenlang vele plekjes in Duitsland mogen ontdekken, tijdens haar werk als inkoper Duitsland, Luxemburg, België, Nederland en de Franse Elzas in de reisbranche. Soms hoef je helemaal niet ver te reizen om leuke plekken te ontdekken. Trek je schoenen aan en ga een keer linksaf in plaats van rechtsaf!

More Posts

Follow Me: