In de regen op bounty-eiland Koh Rong: hardlopen in Cambodja

Hardlopen in Cambodja - Koh Rong 1

Als ik wakker word, is het al licht buiten. Ik spits mijn oren, maar hoor niets. Toch geloof ik het niet. Is het echt droog? Pas als ik de deur van mijn hutje op bounty-eiland Koh Rong in Cambodja opendoe, ben ik overtuigd. De stortregen is gestopt! Het is tijd om voor het eerst te gaan hardlopen in Cambodja.

Ontwikkeling op topsnelheid

Drie dagen terug kwamen wij aan op het eiland Koh Rong in het zuiden van Cambodja. Wellicht heb je er nog nooit van gehoord. Dat had ik namelijk ook niet. Koh Rong ligt in het zuiden van Cambodja op een half uurtje varen uit de kust. Het is een klein eiland vol prachtige stranden en met een dichtbegroeide jungle. Tot voor kort was het eiland zo basic dat er overdag geen stroom was, nooit wifi en geen warm water. Slechts een handjevol overnachtingsmogelijkheden waren er op het eiland. Nu toeristen het eiland ontdekt hebben, gaat de ontwikkeling snel. Hotels staan in de steigers, wifi is geïnstalleerd, stroom is de hele dag te verkrijgen en enkele hotels bieden zelfs warm water. Het zal me niets verbazen als er over een paar jaar ook auto’s rijden op het eiland. Voor nu moet ik het met de benenwagen doen.

Drie dagen in de stromende regen

Wij overnachten in een hutje met uitzicht op zee. Dat leek me wel idyllisch toen ik boekte. Even was ik vergeten dat het ook kon regenen op Koh Rong en dat een hutje zonder toilet toch niet zo’n goed idee is als het lijkt. Het stortregent al drie dagen. Geen kleine druppeltjes, geen flinke miezer, echt keiharde regen. Uren en uren achter elkaar. Lig je dan in je hutje te wachten op een droge seconde waarin je naar de wc kunt rennen even verderop. Chagrijnig word ik ervan. Maar we geven niet op en boeken twee dagen bij. Hopelijk zijn de weergoden ons beter gezind deze dagen.

Hardlopen in Cambodja - Koh Rong 2

Met je voeten in het zand

De lucht is grijs en de zee is minder blauw dan op de foto’s die mij overhaalden Koh Rong te bezoeken beloofden. Het is misschien geen strandweer, maar om te hardlopen is het prima. De luchtvochtigheid maakt het al zwaar genoeg. Met de volle zon op je gezicht is het niet uit te houden. Koh Rong heeft één straat, de hoofdstraat, van zo’n vijftig meter lang. Aan deze straat in het dorpje Koh Tuich zitten alle restaurants en bars met daarboven goedkope backpackershostels. Mijn hardloopschoenen heb ik vandaag niet nodig, want ik besluit dat het strand vandaag de plek is voor mijn hardlooproute. Het strand van Koh Tuich is exact vijfhonderd meter lang en op dit moment van de dag bijna leeg. Een aantal jonge kinderen baddert met hun ouders in zee. Een enkele toerist maakt een ochtendstrandwandeling.

Strava-segment op het strand

Als ik de Strava-app open, zie ik meteen dat ik een segment loop. Ik ben duidelijk niet de eerste met het plan om hier hard te lopen. Mijn vijf pogingen om hoog in het klassement te eindigen mislukken. Mijn doel was dan ook niet om snel te lopen. Ik loop rustig, genietend van het prachtige uitzicht. Na vijf keer vijfhonderd meter houd ik het voor gezien. Een mini-ochtendloopje. De zon is nog steeds in geen velden of wegen te bekennen. Toch lonkt de zee. Nog voor ik een stap in het water heb gezet, begint het te druppelen. Ach, nu maakt het toch niet meer uit. Nat word ik toch wel.

Hardlopen in Cambodja - Koh Rong 3

What could Koh Rong?

Terwijl ik terugwandel naar mijn hutje, bekijk ik mijn statistieken op Strava. Ik ben nummer dertig op het segment dat ik net liep. De naam van het segment is toepasselijk: ‘What could Koh Rong?’ (lees: What could go wrong?) Daar heb ik wel een antwoord op. Die verdomde regen terwijl je op een bountyeiland zit namelijk!

Na regen komt zonneschijn

Het gezegde blijkt gelukkig waar: na regen komt echt zonneschijn. Mijn hardlooprondje wordt beloond. ’s Middags gaat de zon echt schijnen. Eindelijk! Onze laatste twee dagen genieten we op het eiland zoals je hoort te genieten op een bounty-eiland: aan het strand. En dan ziet het eiland er toch ineens heel anders uit:

Eleni Hoefsloot

Na een baan als redacteur bij een reisvakblad en een wereldreis van zeven maanden kan je wel zeggen dat Eleni (28) graag de wereld ontdekt. Het liefst op hardloopschoenen natuurlijk. Haar grote droom: de New York Marathon samen met haar zusje uitlopen.

More Posts

Follow Me:
LinkedIn

Dit vind je vast ook leuk om te lezen

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *