Niet eerder voelde ik me zo enorm thuis in een stad waar ik nooit eerder geweest was. In Kopenhagen had ik dat wel. De gezellige gekleurde huisjes, de vriendelijke mensen die zelfs met een beetje kou picknicken in het park of een biertje drinken op de kade van Nyhavn en de lekkerste bakkerijtjes lieten me een verhuizing overwegen. Een van de belangrijkste dingen in mijn misschien wel toekomstige woonplaats moest dus getest worden. Is Kopenhagen hardloopvriendelijk?
Net als altijd als ik ga hardlopen op reis spring ik ook in Kopenhagen vroeg naast mijn bed om mijn hardloopschoenen aan te trekken. Het is nog voor achten als ik mijn hotel in het centrum uitren. Net als Marjolein een paar jaar eerder ga ook ik op zoek naar de Kleine Zeemeermin uit het gelijknamige sprookje van Hans Christian Andersen. Ik heb mijn route van tevoren al uitgestippeld, zodat ik met mijn belabberde richtingsgevoel ooit nog terugkom bij het hotel.
De beste cinnamon rolls
Als ik richting Christianshavn loop, ruik ik een specifieke geur die ik goed herken. Kaneel! Lienke van Dear Good Morning heeft een tijdje in Kopenhagen gewoond en heeft het altijd over de cinnamon rolls, een typisch Scandinavisch broodje met een vulling van boter en kaneel. Die moest ik natuurlijk proeven en daarom zocht ik online naar de plek waar je de beste broodjes kunt halen. Dat bleek bij bakkerij Lagkagehuset in de wijk rondom Christianshavn te zijn. Gisteren at ik er een overheerlijke cinnarom roll in de zon op een bankje aan de haven. Nu worden de broodjes afgebakken en dat zorgt bij mij voor een knorrende maag. Ik ren extra hard door, zodat ik zo snel mogelijk kan genieten van een uitgebreid hotelontbijt. Maar niet voordat ik de Kleine Zeemeermin gevonden heb.
Het contrast in Nyhavn
Van de ene haven ren ik door naar de volgende: Nyhavn, de populairste van de stad. De meer dan driehonderd jaar oude gekleurde huisjes zijn een populaire trekpleister voor zowel toeristen als de locals. Hans Christian Andersen koos zo’n honderdvijftig jaar geleden voor deze gezellige plek als zijn thuis. Hij heeft in verschillende huizen in deze haven gewoond. Ik ben benieuwd hoe het leven in de haven er rond die tijd uit gezien moet hebben. Het is er nu nog rustig, maar overdag zitten de terrassen overvol met toeristen die genieten van een veel te dure lunch. Locals halen zelf een biertje en wat eten uit de supermarkt en nemen plaats aan de kade met hun voeten bungelend over de rand. Aan de kant van de gekleurde huisjes is weinig plaats om hard te lopen, maar aan de andere kant ren ik zo door.
Het stervormige Kastellet
Op de kaart van Kopenhagen is een duidelijke ster zichtbaar vlakbij de Kleine Zeemeermin. Het blijkt een verdedigingswerk te zijn. Via een ophaalbrug over een brede gracht ren ik een klein dorp binnen. Dit Kastellet is gebouwd aan het begin van de zeventiende eeuw en speelde in 1807 een rol in de verdediging van Kopenhagen tegen Engeland tijdens de Slag om Kopenhagen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikten de Duitsers het Kastellet als hoofdkwartier voor het bezette Denemarken. Nu gaat het er gelukkig een stuk vrediger aantoe. Een oudere man geeft zijn bloemetjes voor de deur water, een vrouw wandelt met haar kleine, bruine hond en net als ik hebben anderen ook bedacht dat dit een hele leuke hardloopplek is.
De Grote Zeemeermin
Niet ver van het Kastellet moet de Kleine Zeemeermin staan. Ik was al door meerdere mensen gewaarschuwd. Ze staat op een lelijke plek in het water met industrie op de achtergrond en ze is enorm klein. In het verhaal van Marjolein las ik dat het dringen geblazen was om met haar op de foto te gaan. Ik verwacht er dus niet veel van. Het is maandagochtend vroeg en ik ben blijkbaar de eerste die haar een goedemorgen komt wensen. Er is geen toerist te bekennen, dus ik moet even goed zoeken, maar dan zie ik haar sierlijk zitten op een grote steen. Hoe dichterbij ik kom, hoe meer ik me afvraag waar het verhaal vandaan komt dat ze nog kleiner is dan verwacht. Haar naam doet me vermoeden dat ze nog geen meter lang is, maar dat blijkt niet het geval. Als ik naast haar plaatsneem, begint mijn vriend te lachen. Ik blijk nòg kleiner te zijn dan de Kleine Zeemeermin.
Hardlopen in Kopenhagen. Mijn route:
Eleni Hoefsloot
Na een baan als redacteur bij een reisvakblad en een wereldreis van zeven maanden kan je wel zeggen dat Eleni (28) graag de wereld ontdekt. Het liefst op hardloopschoenen natuurlijk. Haar grote droom: de New York Marathon samen met haar zusje uitlopen.
Follow Me:
1 reactie