Pff, het is toch warmer dan ik dacht, denk ik bijna hardop. Van tevoren wisten we dat het weer in november op Mallorca wisselvallig kon zijn. De vooruitzichten waren dan ook alleen regen, regen en nog eens regen. Maar nu schijnt ineens de zon! Mij hoor je niet klagen, maar tijdens het hardlopen ben ik toch erg blij dat ik verderop wat bomen met schaduw zie.
Voor het eerst in ons leven hebben we een all-inclusive-vakantie geboekt. Ik had wel behoefte om een paar dagen helemaal niets te hoeven doen, we zagen een goede deal en nu zijn we in Alcúdia, aan de oostkust van het Spaanse eiland Mallorca. In het laagseizoen, zodat we de drukte vermijden, maar toch kunnen genieten van het strand, de mooie natuur en de idyllische dorpjes.
Lege strandstoelen
Ok, even helemaal niets doen dus. Maar wel hardlopen, natuurlijk! Omdat ik zeeën van tijd heb, besluit ik pas uren na het uitgebreide ontbijt mijn hardloopschoenen aan te trekken. En wat doe je als je op een eiland bent? Dan ga je natuurlijk over het strand hardlopen. Vanaf ons hotel is dat maar een paar honderd meter. Ik kan de zee bijna ruiken en dan ineens doemt hij voor me op.
Het is zondagmiddag en ik ben niet de enige die besloten heeft te genieten van het lekkere weer. Spaanse gezinnetjes lopen over het verharde pad langs het strand en een aantal toeristen drinkt een biertje op het terras. Een enkeling hangt zijn vishengel uit in de zee. Ik probeer me voor te stellen hoe dit strand er in de zomer uit ziet als alle lege strandstoeltjes bezet zijn met gezinnen met kinderen of juist met jongeren die uitbrakken van hun uitgaansavond.
Ploeteren door het zand
Sommige plekken zijn zo perfect voor het hardlopen. Het verharde looppad langs het strand zorgt ervoor dat het wel voelt alsof je op het strand bent, maar je hoeft niet door het zand te ploeteren. Even later op de route is dat wel zo. Dat zie ik dan maar gewoon als extra training.
Ik heb van tevoren niet bedacht hoe ver ik zou gaan rennen. Doordat ik nog altijd last heb van een gevoelige knie, loop ik vaak korte rondjes. Maar ik heb nu de tijd én energie en besluit gewoon te rennen totdat ik geen zin meer heb. Ik moet toch iets goedmaken van de mislukte hike van gisteren. Er zou een route moeten zijn van Escorca naar Torrent de Pareis, een geweldige kloof van ongeveer vijf kilometer, maar de kloof stond deels onder water en aan de andere kant konden we het pad niet vinden. Toen het bijna donker werd besloten we toch dat het verstandiger was om terug naar de auto gaan. Ach, een wat minder sportieve vakantie kan misschien ook geen kwaad.
Lege winkels
Inmiddels ben ik ver voorbij de toeristische stranden. Er is hier bijna niemand meer om me heen en stiekem vind ik dat misschien wel het fijnste tijdens het hardlopen. Even helemaal alleen zijn en verzinken in je eigen gedachten..
Het hardlopen door het het zand wordt nu toch wat zwaar. Na ruim vier kilometer sla ik rechtsaf het strand af en ren ik de straten van Alcúdia in. De rolluiken van de Spar supermarkt zitten naar beneden. Er is niemand op straat en de resorts zien er leeg uit. Dat doet toch een beetje triest aan. Het is duidelijk dat deze stad leeft van de toeristen in de zomer.
Is Mallorca dan saai tijdens het laagseizoen? In tegendeel. Het blijft een prachtig eiland, dat erg geschikt is voor een midweek. En wanneer je niet van hordes toeristen houdt, zijn oktober en november prima maanden om Mallorca te bezoeken. Een paar weken geleden zag ik bij een aantal mensen foto’s van de Palma de Mallorca Marathon voorbij komen. “Misschien is dat een leuk idee voor volgend jaar”, peins ik, terwijl ik inmiddels weer langs het strand ren. Maar nu moet ik natuurlijk snel terug naar ons hotel voor het lunchbuffet. “Ik ben benieuwd welke toetjes ze vandaag hebben”, vraag ik mezelf af.
1 reactie