Dat Leeuwarden de Culturele Hoofdstad 2018 is zien we direct wanneer we station Leeuwarden uitlopen. De mistfontein met twee grote witte kinderhoofden kun je niet over het hoofd zien. Het is een kunstwerk van de Spaanse Jaume Plense en het heet Love. Gelijk maar even op de foto dan. Al moet ik, Marjolein, dat missen. Mijn trein rijdt niet en ik ben wat later. Als ik aankom in Leeuwarden ren ik richting het Rengerspark, waar de groep net bezig is met een voorstelrondje. “Gelukkig, ik heb nog niet veel gemist”, zeg ik tegen mezelf. Op naar een gezellige dag in Leeuwarden!
Onze trouwe deelnemer John verzorgt vandaag de warming-up. Hij is blij met de groep: allemaal ervaren hardlopers. De een rent ultralopen van 60 kilometer, de ander heeft net haar eerste keer 5 aangetikt. Het maakt niet uit hoeveel je loopt, maar dát je loopt. In twee rijen voeren we wat oefeningen uit die John ons uitlegt. Esther en Violet die vooraan staan rennen opvallend synchroon. Zouden ze hier stiekem op geoefend hebben? Na wat knieheffen, spintjes, tripplings en squats laat hij ons los in het Rengerspark. Met een heerlijk zonnetje in het gezicht rennen we wat rondjes.
De meeste van ons zijn al redelijk vroeg van huis vertrokken en rond half 1 hebben we dan ook al wel zin in de lunch. Op ons gemak lopen we naar Post-Plaza Grand Café, het voormalig postkantoor. Het gebouw heeft een hoog plafond met houten spanten en oogt daardoor licht en ruim. Wanneer de ober naar me toe komt met twee wijnflessen en me vraagt wat ik wil drinken kijk ik haar wat vreemd aan. “Het lijkt op wijn, maar dat is het niet?” vraag ik haar. Ze lacht. Ik kan kiezen tussen appelsap en rabarbersap, maar het gaat wel in het wijnglas.
Grachtjes, historische gebouwen en standbeelden
Na de heerlijke broodjes hummus, zalm of ham starten we onze sightsseingtour. De eerste stop is het oude postkantoor en daaraan vast zit het Post-Plaza Hotel wat een voormalig bankgebouw is. John vertelde dat de toiletten hiervan in de oude kluis zitten! Onze volgende bezienswaardigheid is op slechts 50 meter hardlopen: de Kanselarij met haar mooie trapgevel en haar blauw-gele luikjes. Esmar vertelt uitgebreid welke functies dit gebouw de afgelopen jaren zoal gehad heeft en weet ook welke symbolen we allemaal kunnen terugvinden.
We rennen verder, langs het Nauw, de Waag, de voormalige gevangenis de Blokhuispoort en het stadhuis. Onderweg komen we nog wat standbeelden van Mata Hari en Willem Lodewijk tegen en op de grond een gedicht in het Fries. We kunnen er echt helemaal niets van maken en schakelen de hulp van Annette in. Zij heeft Friese roots, maar ook voor haar is niet alles duidelijk. De tweede hulplijn is haar vader, aan wie Annette een foto van het gedicht stuurt. Eigenlijk wachten we nog altijd op een volledige vertaling..
Trots op de Friese taal
De binnenstad van Leeuwarden is vrij klein en af en toe maken we wat omwegen om toch nog wat extra meters hard te lopen. Eén van de symbolen van Leeuwarden is de scheve toren de Oldehove. Voordat we het doorhebben maakt Judith al een foto van Twan in de pose zoals we die kennen van de foto’s uit Pisa. “Zo cliché”, zegt hij zelf lachend. De Oldehove is vernoemd naar een van de drie terpdorpen die samen in 1435 Leeuwarden vormden. Als ik later vraag of iemand weet waarom de toren scheef staat weten veel mensen dan ook het antwoord: de Oldehove is (deels) gebouwd op een terp.
Op het plein tegenover de Oldehove staat een soort museum: het Lân fan taal. “Wat is dat toch met taal hier?” vraagt John. We kunnen niet anders concluderen dat Friezen erg trots zijn op hun taal en dat graag op allerlei manieren laten blijken.
Geluk met het weer!
Na een paar laatste hotspots zoals het hofje Luilekkerland, de Bonifatiuskerk, de Centrale Apotheek en het Gabbemagasthuis besluiten we richting ons diner te lopen. Onderling vergelijken we het aantal kilometers dat onze horloges aangeven. Hebben we nu maar 7 gehad of gaan we toch richting de 10?
Vlak nadat we bij Brownies & DownieS aankomen begint het te stortregenen. We zijn net op tijd binnen! Wat een mazzel hebben we gehad met het weer. Met pianomuziek van een van de obers op de achtergrond genieten we van onze burgers en wraps en zodra het droog is lopen we allemaal terug naar het station om te trein of auto richting huis te nemen.
Wij willen alle deelnemers bedanken voor de gezellige dag! Wij hebben van jullie én van Leeuwarden genoten. We zijn alweer druk bezig met nadenken over een nieuwe bestemming en we houden jullie op de hoogte!
3 reacties