Rennen door de regen in Sarajevo, Bosnië-Herzegovina

Sarajevo 10k night run

Een kwartier voor de start zoek ik nog naarstig naar mijn GPS-horloge. “Ik had hem toch ingepakt?”, zeg ik tegen mezelf. Ik haal mijn hele koffer ondersteboven, maar ik kan hem niet vinden. Dan maar zonder. Omdat het koud en regenachtig is, stel ik het zo lang mogelijk uit om naar de start te lopen. Totdat het echt tijd is en ik mijn favoriete Europese stad Sarajevo eindelijk hardlopend mag gaan verkennen.


Ik kom al jaren in Sarajevo. Voor vakantie of voor werk en het verveelt nooit! Het Ottomaanse centrum met haar smalle steegjes en gezellige terrassen, de vriendelijke mensen, de bergen in de omgeving en natuurlijk de communistische flats aan de buitenranden. Ik houd ervan. De vorige keer dat ik hier heb hardgelopen, werd ik achterna gezeten door de straathonden. Ik maakte letterlijk slapende honden wakker. Hardlopen door het centrum van deze stad is niet de meest comfortabele keuze.

Behalve wanneer er een hardloopwedstrijd is natuurlijk. Ik loop richting het BBI Shopping Center, waar de 10k Night Run zal beginnen. Een minuut voor de start begint de regen. Heel even overweeg ik toch niet mee te doen. Maar dan realiseer ik me weer hoe uniek het is om door de straten te rennen die normaal gedomineerd worden door auto’s. Dat vind ik het leuke aan wedstrijden: heel even zijn de hardlopers de baas van de stad.

Naar Nederlandse maatstaven is dit een kleine loop. Maximaal 1000 mensen konden zich inschrijven, maar voor de organisatie is dit een hele overwinning. De organisatie bestaat nog maar 12 jaar en het was toentertijd een hele uitdaging om een hardloopwedstrijd door de stad te organiseren. Inmiddels is er een hele community van hardlopers ontstaan en organiseren ze steeds meer races.

hardlopen sarajevo

Sniper Alley

We zijn inmiddels al een stukje onderweg en als je eenmaal aan het rennen bent valt het wel weer mee met die kou. Het parcours bestaat uit drie rondjes langs het stadscentrum en in die kleine afstand zitten veel belangrijke plekken. Zo kom ik langs de Latin Bridge, waar Gavrilo Princip de Oostenrijk-Hongaarse kroonprins Franz Ferdinand doodschoot. Dit was aanleiding voor de Eerste Wereldoorlog. Ik kom langs Baščaršija, het karakteristieke plein met de fontein (sebil). Het verhaal is dat iedereen die hier water uit drinkt, zal terugkeren naar Sarajevo.

De route vervolgt zich over de Maršala Tita, een weg die vernoemd is Tito, de communistische leider van Joegoslavië waar Bosnië-Herzegovina toe behoorde. In het verlengde van deze straat ligt de weg die tijdens de belegering van Sarajevo bekend stond als Sniper Alley. De straat waar mensen moesten rennen voor hun leven. Toen ik zo’n zeven jaar geleden voor het eerst in Sarajevo was, zag je nog veel kapotte gebouwen. Inmiddels is er veel opgeknapt, maar nog steeds zijn de sporen van de oorlog hier zichtbaar.

Terwijl ik halverwege mijn tweede rondje ben, snelt een man mij voorbij. Ik ga er vanuit dat dit al zijn derde rondje is en dat hij koploper is. Eigenlijk is het wel leuk dat je op deze manier af en toe even samen met de kampioenen rent.

Mislukte foto’s

Van tevoren maakte ik me al een beetje zorgen over het gebrek aan foto’s voor de blog die ik zal gaan schrijven. De organisatie verzekerde me dat er fotografen aanwezig zouden zijn. Een aantal keer word ik geflitst, maar eigenlijk weet ik al dat er niet echt een goede foto tussen zal zitten. Ach, een reeks van net-niet foto’s is voor de verandering ook wel eens leuk.

De pas zit er goed in. Als het regent wil ik altijd zo snel mogelijk klaar zijn. Hoe harder ik ren, des te eerder ik weer in mijn knusse Airbnb kan knuffelen met de katten. Ik finish in een tijd van 55:28. Een prestatie waar ik best trots op ben. Het is namelijk al een tijd geleden dat ik überhaupt 10 kilometer gelopen heb en dit is voor mij een behoorlijke snelheid op deze afstand.

Ik troost mezelf met de gedachte dat dit sowieso niet de laatste keer is dat ik hier ben en dat ik snel met mooi weer zal hardlopen. Bovendien heb ik twee Nederlandse mannen ontmoet die de Vucko trail gingen lopen. 39 kilometer door de bergen rondom Sarajevo. Ik heb weer een nieuwe race voor op mijn bucket list!

Marjolein Koster

Marjolein (28) is een enthousiaste hardloper en reiziger. Nog maar een paar jaar geleden begon ze met hardlopen en inmiddels gaat ze nooit meer zonder hardloopschoenen op pad. De vrijheid en het avontuur van nieuwe plekken ontdekken zorgen ervoor dat ze elke keer weer op bijzondere bestemmingen terechtkomt.

More Posts - Website

Dit vind je vast ook leuk om te lezen

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *