Runninggirl van de maand: Manon Schutter (@manon_runs)

Manon Runs - runninggirl

In hardloopoutfit, gecombineerd met een hippe muts en comfortabele snowboots, komt ze aanlopen. “Hoi, ik ben Manon”, lacht ze. Wat me direct opvalt is dat ze kleiner is dan ik me had voorgesteld. Ze is ‘in het echt’ wel net zo knap als op de foto’s. Het mooiste vind ik echter haar krachtige en zelfverzekerde uitstraling. Dus dit is de vrouw die een paar weken geleden nog 180 kilometer rende in het Midden-Oosten, wow.

Wie is Manon Schutter

Manon Schutter is fanatiek hardloopster, ASICS FrontRunner en beeldschoon fotomodel. Ze werkt bij Rituals Cosmetics als International trainer & content creator.  Een uitdagende baan waarvoor ze veel moet reizen. Ze geeft trainingen en schrijft scripts voor filmpjes van Rituals. En wie die filmpjes dan presenteert? “Ik dacht: dat doe ik dan wel”, lacht Manon.

Manon Runs - Rituals

Hoe het allemaal begon

“Ik begon met hardlopen in 2009. In die tijd gaf ik fitnesslessen en stelde hoge eisen aan mezelf. Ik wilde er fit uitzien en moest steeds nieuwe goals halen. Mijn ex kreeg een burn-out en zelf zat ik er ook tegenaan. Ik dacht: dit moet anders. Zonder verwachtingen begon ik met hardlopen. Volgens mij was mijn eerste training vier keer een minuut, haha. Ik vond het leuk en het voelde als ontspanning zonder moeilijke goals”, vertelt Manon.

Haar eerste marathon

Uiteindelijk komt de ambitieuze Manon toch naar boven. Ze loopt haar eerste tien kilometer en traint door naar de halve marathon. Ze moet op dat moment nog niet denken aan een hele marathon. Maar als er een startbewijs komt voor de marathon in Berlijn besluit ze mee te doen. “Ik vond het zo spannend en wilde het zo graag goed doen dat ik fit wilde zijn voordat ik aan mijn marathon-trainingschema begon. Ik ging dus fanatiek trainen om fit te beginnen aan het schema. Dat ging natuurlijk mis. Ik raakte overbelast en heb Berlijn niet kunnen lopen”, lacht Manon. “Een half jaar later liep ik in Rotterdam dan toch mijn eerste hele marathon. Dat was in 2014. Het is nog steeds mijn snelste marathon in 3.36. Ik rende als een malle, begon veel te hard, ging tussendoor stretchen, at en dronk niet onderweg en was aan het einde helemaal kapot.”

Manon als model

De modellencarrière van Manon Schutter begint met een wedstrijd van Run2Day waarvoor ze een foto in moet sturen. Ze wint en wordt gevraagd om mee te doen aan een fotoshoot. Manon siert veel covers van hardloopmagazines en is nog altijd een gewild model. “Het grootste was de TCS Amsterdam Marathon waar ik op de vlag stond. Door heel Amsterdam heen zag je mijn gezicht. Een leuke bijkomstigheid is dat ik door al die shoots veel mooie foto’s heb die ik goed kan gebruiken op mijn Instagram. Enne, die foto’s zijn nog leerzaam ook! Op een foto zie je namelijk heel goed wat er verbeterd kan worden aan je loophouding. Dat hangende handje heb ik mezelf zo af kunnen leren”, schatert Manon.

Manon Runs - fotomodel

De positieve kanten van een blessure

Tijdens een hardlooptrip in Berlijn in 2016 raakt Manon ernstig geblesseerd aan haar enkel. “Dat had mijn jaar moeten worden”, zegt Manon. “Ik zou een trail in IJsland rennen en wilde een snellere marathon lopen. Toch heeft de blessure me veel goeds gebracht. Het heeft me geleerd dat je veel meer kunt dan je denkt. Ik ben er fysiek en mentaal echt sterker van geworden. De oplossing is om je te focussen op andere dingen. Ik dacht: oké, balen, maar wat kan ik wel? Van drie keer per week kracht doen bij de fitness ging ik naar vijf/zes keer per week. Ik daagde mezelf uit, wilde pull-ups leren en die ellendige pistol squat natuurlijk!”

Manon Runs - Pistol squat

“Het is ook zo fijn als je dan lieve vrienden om je heen hebt. De één haalde boodschappen voor me en de ander gaf me een dikke knuffel als ik die even nodig had, echt zo lief. Ook ben ik enorm gaan focussen op looptechniek, daar had ik nu alle tijd voor. Dat kan ik iedereen aanraden trouwens, even wat minder rennen en dan focussen op andere dingen die belangrijk zijn om een goede atleet te zijn.”

Manon Runs-loophouding

Als ik kijk naar hardloopbeelden van Manon kan ik niet anders dan beamen dat die loophouding dik in orde is. Wauw, wat loopt zij mooi…

Coast to Coast, het grootste avontuur ooit

Haar grootste hardloopavontuur beleefde Manon afgelopen december. Samen met nog zes andere vrouwelijke ASICS FrontRunners uit verschillende landen rent ze in vier dagen 180 kilometer van Dubai naar Oman. “Twintig meiden, waaronder ik, kregen het bericht van ASICS dat ze dachten dat wij dit zouden kunnen. Ik dacht: ik, hoezo? Maar zo’n vet avontuur kon ik natuurlijk niet laten schieten. We moesten onze motivatie insturen en prompt werd ik geselecteerd. Ik heb overlegd met een aantal experts in mijn omgeving of het haalbaar was, want ik had in september nog een operatie om een plaatje en schroeven uit mijn been te verwijderen en die wond moest natuurlijk wel goed genezen. Voor de operatie had ik al wel een trail van 43 kilometer gedaan in Zweden, dus mijn lijf was wel weer wat gewend. Toen werd gezegd dat het haalbaar was, wist ik dat ik er voor zou gaan.”

Keihard trainen

“Ik vond het doodeng, maar angst is een perfecte motivator en ik heb echt keihard getraind. Ik wist dat ik door mijn blessure minder kilometers maakte dan de rest. Die compenseerde ik met fietsen en fitness. Ik weet nog dat we een conferencecall hadden met de meiden en Xavi (de organisator). Hij vroeg toen hoe het stond met onze training. De eerste antwoordde meteen dat ze 120 kilometer per week liep. Dat verbaasde mij niks, want zij staat op de reservelijst voor het Engelse ultratrailteam. Toen bleef het even stil en zei de rest dat ze ongeveer 80 kilometer per week liepen. Dat viel me mee. Ik zat op 60 kilometer, maar deed veel alternatieve trainingen daarnaast (krachttraining en fietsen). Het grappige was dat één van de meiden tijdens de run tegen me zei: ‘Ik zat maar op 40 kilometer per week, maar durfde dat niet te zeggen’”, schatert Manon.

Manon Runs - Coast to Coast

Gezond eten met Haribo en M&M’s

Als ik Manon vraag of ze speciale eetgewoontes heeft voor wedstrijden is haar antwoord duidelijk. “Nee hoor, ik eet wat ik eet. Mijn maag is inmiddels aan alles gewend door het vele trailrunnen. In mijn voorbereiding op Dubai trainde ik tien tot dertien uur per week en toen moest ik er voor het eerst op letten dat ik voldoende koolhydraten at, omdat ik voelde dat ik minder energie had. Toen dacht ik: waar haal ik koolhydraten vandaan? Net als tijdens ons hardloopavontuur zijn snelle suikers dan prima. We hadden geen ‘gezonde’ komkommers en broccoli in onze rugtassen, maar ‘ongezonde’ Haribo, chips en M&M’s.

“Huh, M&M’s in die hitte?”, vraag ik. “Ja hoor”, antwoordt Manon. “Vrouwen kunnen niet zonder chocola, er zitten goede noten in en je neemt het makkelijk op”.

Rennen in het buitenland

Manon is gek op bergen en ruige natuur. Scandinavië vindt ze geweldig. “Dit jaar ga ik waarschijnlijk een trail van 60 kilometer lopen op de Faeröer eilanden. Ik ben gek op trailen. Iedereen zegt altijd dat je bij trails vast fantastische uitzichten hebt. Het leuke is dat ik daar eigenlijk niet eens naar kijk. Ik ben veel meer bezig met het parcours en de inspanning. Met kijken waar ik mijn voeten neerzet. Naar het uitzicht kijk ik één seconde en denk dan: top, en ga weer door.”

Manon Runs - Trail

Geen ontsnappen aan de pijn

Manon wil dit jaar in Parijs nog graag een snelle marathon lopen. “Een vlakke marathon vind ik fysiek en mentaal zwaar ten opzichte van een trail”, zegt ze. “Ik mis tijdens een marathon de afleiding en afwisseling van het parcours. Met een trail loop je omhoog, verzuur je, maar je weet dat je ook weer naar beneden gaat. Met een marathon is er geen ontsnappen aan de pijn. Als het zwaar is, blijft het zwaar tot aan de finish. Mentaal en fysiek is er geen ontsnapping.”

Mijn motivatie

Ook Manon heeft weleens minder zin om te gaan lopen. “Maar ik heb wel een sterke wil”, lacht ze. “Ik moet van mezelf minimaal vier keer per week sporten. Ik spreek ook met vrienden af om samen te sporten, net zo gezellig. Het ritme waar ik me fijn bij voel, is vier weken intensief trainen en dan een week wat minder. Als ik een keer geen zin heb, denk ik: in welke week zit ik? Is het week drie, dan moet ik gewoon even doorzetten. Maar als ik in week vijf zit, dan mag ik een keertje overslaan.”

Manon wat ben jij een geweldige powervrouw! Ik wens je heel veel succes in Parijs en hoop op een nieuw PR. Enne, dank, want vanaf nu voel ik me nooit meer schuldig als ik een handje (of meer) m&m’s eet!

Om een indruk te krijgen van Manons laatste hardloopavontuur kun je op Youtube de volgende trailer bekijken: Coast to Coast Dubai-Oman.

Esmar van Langen

Esmar is 40-plusser, moeder en verslaafd aan hardlopen en reizen. Ooit gaat ze de hele marathon lopen...

More Posts

Follow Me:
FacebookLinkedIn

Dit vind je vast ook leuk om te lezen

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *