Tien kilometer Rondje Bergen, een race met een gouden plak -

“Wow, wat een medailles”, zegt Ria tegen mij als we deelnemers van de vijf kilometer, die net gefinished zijn, trots zien lopen. “Daar willen we wel een marathon voor lopen!” De organisatie heeft met deze toffe plakken flink uitgepakt voor de 40^e editie van Rondje Bergen. Het regent, maar dat mag de pret niet drukken. Samen met John en Ria, die helemaal uit Groningen is gekomen, loop ik de tien kilometer tijdens Rondje Bergen.

Tien kilometer Rondje Bergen in de regen

Nadat we de startnummers opgehaald hebben, lopen we naar het Harmoniehuis waar we ons kunnen omkleden. Het is koud buiten en begint een beetje te miezeren, ideaal loopweer. In het Harmoniehuis is het gezellig druk en lekker warm. We komen een aantal bekenden tegen waaronder topper Marja Bak die ik vorig jaar nog geïnterviewd heb voor runninggirl van de maand. We blijven zo lang mogelijk binnen, want buiten in de kou wachten op de start, is niet echt de ideale voorbereiding. Dan is het tijd om te gaan. Hup,hup, korte broeken aan, poncho’s voor in het startvak en gaan!

Veel enthousiaste supporters

Rondje Bergen is een heerlijk evenement; veel enthousiaste deelnemers, maar je hebt nergens last van echte drukte. De bedoeling is rustig lopen,omdat ik wil testen of mijn enkel na de verzwikking tijdens de Dam tot Damloop weer wat aan kan. Standaard gaat de eerste kilometer sneller dan gepland. Er staan in het centrum van Bergen heel veel enthousiaste mensen langs de kant die de regen trotseren om ons aan te moedigen.

Een haag van bomen

Al snel lopen we in het bos en genieten van de zachte ondergrond. “Dit is mijn terrein”, roept John, die helemaal in zijn element is. Ik kijk continu naar de grond, omdat ik bang ben om mijn voet verkeerd te zetten op een boomstronk of oneffenheid, maar het gaat supergoed. “Eh Esmar, dit is niet het tempo wat ik me had voorgesteld bij rustig lopen. En wat een mooie omgeving, dit hebben we in Groningen niet”, zegt Ria lachend. En inderdaad, wat is het mooi. Bospaadjes die overdekt worden door een haag van bomen waardoor we ondanks de regen die overgegaan is van miezer naar hard, nog niet drijfnat zijn.

Rul zand en klimmen

Dan komen we bij een stukje wat niet echt geschikt is voor zwakke enkels.. Rul zand en klimmen. “Kleine pasjes nemen”, roept John. Natuurlijk neem ik kleine pasjes, maar ik ben toch een beetje voorzichtig. Daarna volgt een open heuvelachtig stuk op gras en zand en iedereen loopt te zwoegen en tegelijkertijd te genieten. Want wat een prachtig stukje natuur is dit toch!

In het stukje bos dat volgt staan enthousiaste mensen ingepakt in regenkleding te juichen. “Nog maar een kilometer en nog een rondje”, roept een positief ingestelde meneer. “Haha, tot zo”, lachen we terug. Over de klinkertjes rennen we langs een swingende band die ondanks de regendruppels zorgt voor een gezellige afleiding.

Rondje Bergen, bedankt

We lopen langs de start voor een tweede rondje. Het is niet altijd leuk om rondjes te lopen, maar in dit geval is het prima. Het is een afwisselend rondje en het voordeel is dat je de tweede keer precies weet wat je te wachten staat. Vrolijk rennen we de tweede vijf kilometer nog iets sneller en als we met zijn drieën hand in hand over de finish gaan, kunnen we niet anders dan tevreden zijn. Toch flink doorweekt gaan we stralend nog even op de foto met onze gouden plak.