KLM Curaçao Scheveningen Beachrun. Vandaag staan Esmar, Eleni, Marjolein en ik gewoon allemaal aan de start bij hetzelfde evenement. In ruim twee jaar bloggen is dit, buiten onze eigen evenementen om, nog nooit gebeurd. Een stralende zon schijnt, een beachclub met zomerse klanken en het strand. De ingrediënten van de KLM Curaçao Scheveningen Beachrun. Ik waan me weer even op Curaçao, waar ik afgelopen november een hele marathon liep.
Anitaladies, bekenden en veel gezelligheid
Het is een weerzien met veel bekenden. Veel deelnemers van de KLM Curaçao Marathon zijn aanwezig, maar daarnaast ook twee loopmaatjes van de BMW Berlin Marathon en een hele groep van de Anitaladies (voor dit keer de #curaladies). Wij van Girls Run The World staan dan ook in een prachtig shirt dat Ikbdruk.nl heeft gemaakt en Anita Nederland heeft prachtige bijpassende bh’s verzorgd. Ik zal samen met Esmar aan de start staan van de tien kilometer. De andere Anitaladies inclusief Eleni, Marjolein en Annette (één van onze trouwste en gezelligste fans) zullen een kwartier later starten op de vijf kilometer.
Heen-en-weerparcours met mul zand
Nog even wat bijkletsen, maar al snel moeten Esmar en ik starten. Het parcours is tweeënhalve kilometer heen en tweeënhalve kilometer terug. Dat betekent dus dat ik het parcours twee keer moet lopen. ‘Getverderrie’, zeg ik tegen Esmar. Ik hou absoluut niet van heen en weer loopjes of meerdere rondes. We kunnen er niks meer aan doen en na het startschot zijn Esmar en ik al snel weg. Wat een geploeter door het mulle zand richting zee. Ik voel dat mijn hartslag echt omhoog schiet en ik krijg enorme hoofdpijn.
Processierups en zoeken naar de beste weg
Helaas verga ik van de jeuk, aangezien ik de dag ervoor in Eindhoven de beruchte processierupshaartjes heb gevangen. Echt fit ben ik dus niet. Ik zeg ook tegen Esmar dat ik heel rustig aan ga doen omdat ik eigenlijk ook gewoon niet harder kan.
Het strand loopt heel erg akelig en zwaar. Het is af en toe echt zoeken naar de beste weg. Inmiddels wordt het al aardig druk op het strand. Koelboxen, honden en parasols, ik zie echt van alles voorbij komen. Ik vind het af en toe echt wonderbaarlijk, wat die mensen allemaal wel niet naar het strand slepen. We lopen over de knisperende schelpen, dan weer deels door het water en af en toe weer door het mulle zand. Inmiddels loop ik achter Esmar, ze lijkt wel een dronken tor, maar ik ga er vanuit dat het vanwege het alsmaar zoeken naar de beste ondergrond komt.
Vier keer aanmoedigen
Na het keerpunt kom ik uiteraard weer dezelfde mensen tegen. “Kijk, Fem, dit is nu wel weer leuk, je komt wel vier keer langs deze mensen die je aanmoedigen”, zeg ik tegen mezelf. Ook zie ik de andere Anitaladies die een kwartier later zijn gestart op de vijf kilometer. Bijna heb ik de eerste ronde gehaald. De laatste loodjes zijn onder de finish door en dan beginnen aan ronde twee. Naar de finish toe is het een heuveltje op met heel mul zand.
Stoppen na vijf kilometer?
Ronde één zit erop, ik verklaar mezelf voor gek dat ik de tien kilometer loop onder deze omstandigheden. Het is warm, het strand megazwaar en door het zweten wordt de jeuk alleen maar erger. Gelukkig is mijn hoofdpijn wel wat gezakt. Esmar zei nog onderweg tegen me: “Anders stop je toch na één ronde.”
Op ronde twee gaat Esmar even een stuk haar eigen tempo lopen en zegt te wachten bij de drankpost. Ik zeg tegen haar: “Loop lekker door, ik kom er wel.” Inmiddels is Dolly bij me aangesloten, mijn maatje van de BMW Berlin Marathon. Super leuk om haar weer te zien en dat we elkaar weer op sleeptouw kunnen nemen.
Niet samen lopen is ook goed
We zijn een paar honderd meter verwijderd van het keerpunt. Esmar komt me tegemoet lopen en is op weg op haar laatste terugstuk. Ik verzeker haar nog dat ze echt niet hoeft te wachten. Ik weet nu al dat ze zich er naar door voelt. Maar ik weet dat het lastig is om dik onder je tempo te lopen en helemaal op deze ondergrond. Ik hoop maar dat ik het haar goed duidelijk heb kunnen maken. Op de TCS Amsterdam marathon 8 kilometer liepen we wel samen. Maar toen was ik misschien iets beter getraind, was er een normale ondergrond en Esmar was toen nog niet zo snel als dat ze nu is.
Andere route, spelende kinderen en rennende honden
Op de laatste twee kilometer heb ik het wel zwaar en laat ik Dolly ook los. Gewoon eigen tempo en je tussen de rennende honden, spelende kinderen en andere strandtaferelen manoeuvreren, denk ik erbij. Ik bedenk me dat ik vier keer hetzelfde stuk heb gelopen maar vier keer totaal anders: de ene keer half door het water, de andere keer moest ik een heel stuk door het water en de andere keer weer heel lang door mul zand. De zee doet echt wat hij wilt.
Opgewacht door alle Anitaladies
De finish is in zicht en alle andere Anitaladies op de vijf kilometer en Esmar op de tien kilometer zijn natuurlijk al gefinisht. Ze staan daar met een grote groep, zo ongeveer 50 meter voor de finish om me binnen te halen. Ineens loop ik lachend de berg op samen met de andere Anitaladies, door het mulle zand, vergaand van de jeuk maar dit is zo gaaf! Wow, dank lieve Anitaladies!
Aloë Vera, processierups en allergieën
Nu ga ik mezelf eerst insmeren, met Aloë Vera en het verkoelende spul dat ik destijds heb meegenomen uit Curaçao. Op Curaçao vorig jaar had ik erge allergische reacties van de muggenbulten. Nog steeds littekens van de dikke blaren die erop zaten. Met deze rups zal ik ook wel extremer reageren dan een ander. Ik hoop echt dat ze wat uitvinden tegen deze processierups.
Dank aan KLM Curaçao Scheveningen Beachrun, Anita Nederland & ikbdruk.nl ! Maar ook aan de lieve Anitaladies en mijn blogmaatjes!
Femke de Jager
Enthousiast en ontdekken staat hoog in het woordenboekje van Femke (34). Naast gek op hardlopen is ze ook gek op Duitsland. Een kleine 3 jaar woonde ze in Berlijn en daarnaast heeft ze jarenlang vele plekjes in Duitsland mogen ontdekken, tijdens haar werk als inkoper Duitsland, Luxemburg, België en de Franse Elzas in de reisbranche. Soms hoef je helemaal niet ver te reizen om leuke plekken te ontdekken. Trek je schoenen aan en ga een keer linksaf in plaats van rechtsaf!
Follow Me:
1 reactie