Ja, je kunt overal ter wereld hardlopen. Maar soms snakken je lichaam en je brein ook naar wat anders. Waar ik ook naartoe ga, altijd zoek ik even naar een berg om te hiken. Lekker actief bezig zijn, de beenspieren hard aan het werk zetten en genieten van een prachtig uitzicht. Ik vind het daarom een goed alternatief voor hardlopen op vakantie en vertel je graag waarom.
Warmte ontlopen
Ik ben net terug van een vakantie op Cuba. Rond deze tijd van het jaar is het daar standaard meer dan 30 graden, wat natuurlijk veel te warm is voor hardlopen. Zelfs ’s ochtends is het al warm en bovendien houd ik erg van uitslapen. Hardlopen op dit soort bestemmingen is daarom niet écht aan mij besteed. Al deed ik het natuurlijk wel, onder andere in de hoofdstad Havana. Natuurlijk is het tijdens het hiken dan ook warm, maar boven in de bergen is de temperatuur vaak lager en doordat deze sport minder intensief is, houd ik het vaak beter uit. In het geval van de Pico Turquino in Cuba liepen we zelfs grotendeels in de schaduw van alle bossen.
Bovendien is het niet altijd gezellig voor je niet-hardlopende reisgezelschap om al die tijd weg te zijn. Ik overtuig mensen er dan ook altijd van hóe leuk het is om die berg op te gaan. Niet iedereen is altijd even enthousiast, maar na het zien van een prachtig uitzicht krijg ik dan toch vaak gelijk. Zoals tijdens het beklimmen van de Toubkal in Marokko. Wij gingen daar eind maart naartoe en waren niet helemaal voorbereid op zóveel sneeuw. Het was even wennen om te lopen met ijzers onder onze voeten en het leek wel of er geen einde kwam aan de klim. Maar eenmaal op de top hadden we zo’n geweldig gevoel van overwinning, dat die snijdende kou en onze zere benen er niet meer toe deden.
En dat het een leuke, gezamenlijke activiteit is, bewijst ook Esmar, die in de Julische Alpen in Slovenië ging hardlopen én ging hiken met haar hele gezin, om daarna ook weer heerlijk uit te rusten. Het is me nog steeds een groot raadsel waarom ik zelf in de zes maanden dat ik in Slovenië woonde niet hier geweest ben.
Been- en bilspieren trainen
Mijn liefde voor hiken is vooral begonnen toen ik tijdelijk in Kaapstad, Zuid-Afrika woonde. Met uitzicht op de Tafelberg schreef ik daar mijn scriptie. Hoewel ik heus wel eens eerder in de bergen gewandeld had, kreeg ik hier de smaak te pakken. Ik nam me voor om elke week minstens twee keer een berg te beklimmen, en vooruit, Lions Head van 669 meter hoog telde ik dan ook mee. Bovendien lag het huis waar ik woonde ook op een heuvel, dus elke keer na het boodschappen doen moest ik een beetje klimmen. De eerste weken had ik enorme spierpijn, maar na een tijdje merkte ik hier niets meer van. In de maanden dat ik in Kaapstad woonde, merkte ik echt een enorme vooruitgang in de sterkte van mijn been- en bilspieren. En laat je die nu juist ook veel nodig hebben tijdens het hardlopen!
Van die andere mooie berg in Afrika, de Kilimanjaro, blijf ik voorlopig nog even dromen. Toen ik in Tanzania op vakantie was had ik daar helaas geen tijd en budget voor en dus liep ik door het Usambaragebergte!
Hoogtemeters trainen
Laten we eerlijk zijn, onze Nederlandse benen zijn niet zo gewend aan heuvels en bergen. Wanneer je op een locatie bent met veel hoogtemeters, is het daarom erg zwaar om te gaan hardlopen. Hoewel ik iedereen wil uitdagen het wel te proberen, zoals Femke bijvoorbeeld deed in Oostenrijk, is een hike een goede afwisseling en op die manier train je toch wat hoogtemeters. Helemaal handig als er een race in het buitenland op het programma staat waar je wel hoogteverschillen hebt. En hoe vaak moet ik nog benadrukken dat het uitzicht alle inspanning waard is?!
Ik durf het als hardloper bijna niet te zeggen, maar misschien vind ik hiken zelfs leuker dan hardlopen. Wil jij net als ik een keer de Mount Toubkal (4167 meter) beklimmen? Je kunt nu een verzorgde reis (excl. vlucht) winnen via www.bookatrekking.com. Je hoeft alleen maar op te geven wie je wilt meenemen en je maakt al kans! Zeker even meedoen met deze winactie!
